รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนกุงขาม, 2564
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐาน สภาพปัจจุบันและสภาพความต้องการรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนบ้านกุงขาม กลุ่มเป้าหมาย คือ ครูผู้สอนโรงเรียนบ้านกุงขาม จำนวน 8 คน เลือกมาแบบเจาะจง 2) เพื่อสร้างและพัฒนารูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนบ้านกุงขาม กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 9 คน เลือกมาแบบเจาะจง ประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบฯ 3) เพื่อทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนบ้านกุงขาม กลุ่มเป้าหมาย คือ ครูผู้สอนโรงเรียนบ้านกุงขาม จำนวน 8 คน เลือกมาแบบเจาะจง และ4) เพื่อประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนบ้านกุงขาม กลุ่มเป้าหมาย คือ ครูผู้สอนโรงเรียนบ้านกุงขาม จำนวน 8 คน เลือกมาแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวิเคราะห์เอกสารและวรรณกรรม แบบตรวจสอบองค์ประกอบและตัวชี้วัด แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ แบบตรวจสอบประสิทธิภาพรูปแบบ แบบทดสอบ แบบบันทึกผลการประเมินความสามารถ แบบประเมินรูปแบบ และแบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1. สมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนบ้านกุงขาม สภาพปัจจุบัน ครูผู้สอนมีสมรรถนะหลัก สมรรถนะประจำสายงาน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และครูผู้สอนมีสภาพความต้องการพัฒนาสมรรถนะทั้ง 2 สมรรถนะโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนกุงขาม องค์ประกอบรูแบบ 6 ด้าน มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมาก 3. ครูมีความรู้ ความเข้าใจ การจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงหลังการพัฒนาสูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และมีความสามารถในการออกแบบการประเมินผลประจำหน่วยการเรียนรู้ ความสามารถในเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ ความสามารถในการจัดการเรียนรู้ และความสามารถการจับคู่นิเทศการจัดการเรียนรู้ อยู่ในระดับมากที่สุด 4. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง มีความเป็นไปได้ มีความเป็นประโยชน์ มีความเหมาะสม และมีความถูกต้องครอบคลุม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และครูผู้สอนมีความพึงพอใจต่อรูปแบบในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ทัศณรงค์ จารุเมธีชน. (2556). การพัฒนารูปแบบการประเมินสมรรถนะครูระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิชา พรหมโชติ. (2564). การพัฒนาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียน สังกัดเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สายฝน แสนใจพรม. (2561). “รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของครูในการจัดการเรียนรู้ด้วยสุขอนามัยสำหรับโรงเรียนบนพื้นที่สูง,” วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่. 1, 10 (มกราคม-มิถุนายน 2561) : 110-112.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2555). ทิศทางการผลิตและการพัฒนากำลังคน ในยุคศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุรินทร์ ภูสิงห์. (2552). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาโดยบูรณาการปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในโรงเรียนมัธยมศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อวยชัย สุขณะล้ำ. (2559). รูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะครูตามแนวคิดกระบวนการชี้แนะ (Coaching) เพื่อพัฒนาความสามารถด้านการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาหลักสูตรและนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Jaikwang, K. “Developing Indicators of Information Literacy for Thai Pupils,” Journal of Research of Thai Library Association. 4, 2 (March 2017) : 1-14.
Jaikwang, O. (2017). Professional Competencies of Thai Teachers: Development Towards a Modern Society. Bangkok: Chulalongkorn University,
Poomipark Natwadee. (2019) Nucleotide Sequencing and Cloning of Alanine Dehydrogenase Gene from Aeromonas Hydrophila. Bangkok : Chulalongkorn University,
