การพัฒนาจิตสาธารณะตามแนวทางพุทธศาสนา

Main Article Content

พระสุระ ญาณธโร (จันทึก)
พระมหาวิศิต ธีรวํโส
อรพิน ปิยะสกุลเกียรติ

บทคัดย่อ

การมีส่วนร่วมในการบำรุงรักษาทรัพย์สินที่เป็นสาธารณะ การมีน้ำใจ รู้จักแบ่งปัน ไม่เอาเปรียบผู้อื่น รวมไปถึงการรักษาสิ่งแวดล้อมให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมโดยรวม เรียกว่าการเป็นผู้มี “จิตสาธารณะ” การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อพัฒนาบุคคลให้มีจิตสาธารณะ ในเบื้องต้นต้องพัฒนาตนเองให้มีความพร้อมตามหลักภาวนา 4 เพื่อให้เป็นผู้ที่มีร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์และมีจิตใจที่เบิกบาน ผ่องใจมีคุณธรรม ดำเนินชีวิตที่ดีงาม จากนั้นนำหลักสังคหวัตถุ 4 มาใช้เพื่อในการอยู่ร่วมกับผู้อื่นโดยการสงเคราะห์กันและกัน มีความปรารถนาดีต่อผู้อื่นให้มีความสุข พ้นจากทุกข์ และการประยุกต์ใช้หลักอปริหานิยธรรมมาใช้เพื่อรวมพลังเป็นหนึ่งเดียว เกิดเป็นความรัก ความสามัคคีในการพัฒนาและสร้างสรรค์สังคมให้มีความเจริญก้าวหน้า หากผู้สังคมใดมีสมาชิกที่พัฒนาจิตสาธารณะที่เป็นไปตามหลักธรรมดังกล่าวจะก่อให้เกิดประโยชน์ต่อทั้งตนเอง ผู้อื่น และสังคมโดยรวมสืบไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ญาณธโร (จันทึก) . พ. ., ธีรวํโส พ. ., & ปิยะสกุลเกียรติ อ. . (2020). การพัฒนาจิตสาธารณะตามแนวทางพุทธศาสนา. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 2(2), 79–94. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3882
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

จำนง อดิวัฒนสิทธิ์. (2549). จริยธรรมสำหรับผู้นำ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ชาย โพธิสิตา. (2541). “จิตสํานึกต่อสาธารณะสมบัติ: ศึกษารายกรณีกรุงเทพมหานคร ”. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

ชัยวัฒน์ ถิระพันธุ์.(2542). ทฤษฎีไร้ระเบียบ (Chaos Theory) กับทางแพร่งของสังคม สยาม. กรุงเทพฯ :สถาบันการเรียนรู้และพัฒนาประชาสังคม

พระเทพเวที ป.อ.ปยุต.โต.(2536). การศึกษา: เครื่องพัฒนาที่ยังต้องพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 4. ปัตตานี: สงขลานครินทร์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต).(2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ : อาร์เอส พริ๊นติ้ง แมสโพรดักส์ จำกัด.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2550). พระไตรปิฏก ภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬา เตปิฎกํ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์หาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วรรณสิทธิ ไวทยะเสวี.(2551). คู่มือการศึกษาพระพุทธศาสนาพื้นฐาน. นครปฐม: มูลนิธิแนบมหานีรานนท์

______. (2549). คู่มือการศึกษาพระอภิธัทมัตถะสังคหะ ปริจเฉทที่ 1 จิตปรมัตถ์. นครปฐม: มูลนิธิแนบมหานีรานนท์.

ศักดิ์ชัย นิรัญทวี. (2541). บทบาทของมหาวิทยาลัยกับการศึกษาเพื่อความเป็นประชา สังคมSAHIL Thailand Journal. วารสารวิชาการ ปีที่ 52 ฉบับที่ 69. (มีนาคม).

สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2556). โลกเปลี่ยน ไทยปรับ. กรุงเทพฯ : กรุงเทพธุรกิจ