การพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา
คำสำคัญ:
การพัฒนาสื่อ, การเมืองคุณธรรม, นิสิตรัฐศาสตร์บทคัดย่อ
การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาการพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา 2. ศึกษาระดับการร่วมพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา 3. การบูรณาการหลักธรรมผลิตสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 25 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา การวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 157 รูป/คน สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1. การพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา ดังนี้ นิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา ให้ความสนใจในการพัฒนาสื่อส่งเสริมคุณธรรมทางการเมืองและพัฒนาเป็นนวัตกรรมระหว่างการเรียนการสอนขยายผลสู่สังคม 2. ระดับการร่วมพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ด้านการร่วมพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรม รองลงมา ด้านการพัฒนาสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรม ด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านการบูรณาการหลักธรรมผลิตสื่อ 3. การบูรณาการหลักธรรมผลิตสื่อส่งเสริมการเมืองคุณธรรมของนิสิตรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา หลักธรรมใช้กับการผลิตสื่อมีน้อย เพราะคิดนำหลักธรรมประยุกต์สร้างเสริมคุณธรรมนักการเมืองมากกว่าการทำงาน ต้องการให้ประชาชนใช้คุณธรรมสนับสนุนนักการการเมือง
เอกสารอ้างอิง
สํ.ส. (ไทย) 15/246/354 หมายถึง พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑๒. อาฬวกสูตร]ภาษาไทย เล่ม 15 ข้อ 246 หน้า 354 ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 2539.
The101.world. “‘และนี่คือเสียงของชาวเน็ต’ : เมื่อโซเชียลมีเดียคือ game changer การเมืองไทย?. (ออนไลน์), แหล่งที่มา: https://www.the101.world/social-media-game-changer/ (2 กุมภาพันธ์ 2568).
พระนุชิต นาคเสโน (โพวิชัย). (2565). การพัฒนาการสื่อสารทางการเมืองตามแนวพระพุทธศาสนาของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต), (2547). รัฐศาสตร์เพื่อชาติ VS รัฐศาสตร์เพื่อโลก. นนทบุรี : มูลนิธิบรรจงสนิท - สหปฏิบัติฯ.
พระภิญโญ ตสฺสนาโมและคณะ. (2565). การประยุกต์พุทธจริยธรรมเพื่อการเสริมสร้างภาวะผู้นำของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดชลบุรี. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม. 7(1) 134-146.
ภูริต สุคนธ์ปัญญา. (2564). กลยุทธ์การสร้างเนื้อหาบนสื่อออนไลน์ : กรณีศึกษากลุ่มธุรกิจอาหารที่มีผู้ติดตามมากกว่า 1 แสนชับสไครบ์ในยูทูบ. สารนิพนธ์หลักสูตรนิเทศสาสตรมหาบันฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาด และแบรนด์ คณะนิเทศศาสตร์.มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
รุ้งนภา ยรรยงเกษมสุขและสุธี ประศาสน์เศรษฐ. (2561). วัฒนธรรมทางการเมืองของไทย:ปัญหาเชิงโครงสร้าง. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา. 6(2) 69-89.
วีรวิท คงศักดิ์. (2555). คุณธรรมกับสังคมไท. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ บริษัท แว่นแก้ว เอ็ตดูเทนเมนท์ จำกัด.
อภิรัต ศิรินาวิน. (2567). การส่งเสริมจริยธรรมผู้บริหารพรรคการเมือง. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ. 7(4) 263-272.
Yamane. T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.