Buddhist integration in developing the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security in the Northeastern region
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article has objectives : 1) to study the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security in the Northeastern region; 2) to study the integrated Buddhist principles for the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security in the Northeastern region; and 3) to convey guidelines of Buddhist integration in developing the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security in the Northeastern region. This mixed-method research utilized a quota sample of 400 participants. Structured interviews were used for qualitative research.
The results of research found that: 1) the overall assessment of the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security was at a moderate level (total average of 3.030); 2) the integrated Buddhist principles for the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security was at a moderate level (total average of 3.130); and 3) the guidelines of Buddhist integration in developing the care model for vulnerable elderly to enhance their quality of life in the new normal and human security was at a moderate level (total average of 3.140). Factors affecting the assessment model, all variables have a statistically significant relationship at the 0.01 level by the equations in raw score form = 0.163 (Elderly Potential Development Promotion Dimension) + 0.116 (Elderly Care in Quadrilateral Community) +0.106 (Elderly Care in Hospital) + 0.105 (Health Network and Opportunity Creation Dimension) + 0.104 (Sangahavatthu 4 Principles) + 0.097 (Sappāya 7 Principles)+0.071 (Kayabhāvanā 4 Principles) and the equations in standard score form = 0.223 (Elderly Potential Development Promotion Dimension) + 0.167 (Elderly Care in Quadrilateral Community) +0.140 (Elderly Care in Hospital) + 0.146 (Health Network and Opportunity Creation Dimension) + 0.128 (Sangahavatthu 4 Principles) + 0.120 (Sappāya 7 Principles)+0.100 (Kayabhāvanā 4 Principles).
Article Details
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ.(2563). “สถิติจำนวนผู้สูงอายุ”, เรียกใช้เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2565, http://www. dop.go.th/th.
กันยา วงศ์ชัยวัฒน์. (2563). แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุหลังเกษียณอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เจริญ นุชนิยม. (2557). การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครลําปาง. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธัญยรัชต์ องค์มีเกียรติ. (2561). ภาวะเปราะบางในผู้สูงอายุ: กรณีศึกษา: Frailty in older adults: a casestudy. วารสารสภาการพยาบาล. 33(3), 5-19.
พระครูใบฎีกาโสภา กิจฺจสาโร (จันทร์เพ็ง). (2553). การประยุกต์หลักพุทธธรรมทางพระพุทธศาสนามาใช้ในชีวิตประจําวันของกลุ่มผู้สูงวัยในเขตตําบลบ้านหว้า อําเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาเชาวฤทธิ์ นรินฺโท (ทรัพย์สวัสดิ์). (2561). การศึกษาแนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามหลักภาวนา 4 : กรณีศึกษาผู้สูงอายุบ้านห้วยหอย ตำบลธาตุทอง อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหามนัสวี ฐิตธมฺโม (2564). การประยุกต์ใช้สังคหวัตถุ 4 เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ, วารสาร มจร เลย ปริทัศน์. 2(2), 169-177.
ลำภู เปรมจิตร์ พูนชัย ปันธิยะ และเยื้อง ปั้นเหน่งเพ็ชร์. (2566). รูปแบบการบูรณาการหลักสัปปายะเพื่อส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในเทศบาลดอยสะเก็ด อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่, วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์. 8(1),190-203.
สุพาภรณ์ กันยะติ๊บ. (2560). หลักพุทธธรรมกับการสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ : กรณีศึกษาสถานปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่ง. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. คณะสาธารณสุขศาสตร์: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภัทรา สามัง. (2557). รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในประเทศไทย กรณีศึกษาตำบลกุดโดน อำเภอห้วยเม็ก จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบ สุขภาพ. 6(3), 19-29.
อนุกูล บุญรักษา. (2554). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักภาวนา 4 ของกองบัญชาการมณฑล ทหารบกที่ 31. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
