ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่องชีวิตในสิ่งแวดล้อมที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนตรังคริสเตียนศึกษา จังหวัดตรัง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานกับการเรียนแบบปกติ (2) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานกับแบบปกติ และ (3) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ก่อนและหลังเรียนของนักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มประชากรคือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนตรังคริสเตียนศึกษา ปีการศึกษา 2567 จำนวน 114 คน กลุ่มตัวอย่างได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือวิจัยผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ซึ่งมีค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่าง 0.67–1.00 และค่าความเชื่อมั่น 0.81 และ 0.84 ตามลำดับ แสดงว่าเครื่องมือมีคุณภาพเหมาะสมต่อการใช้วิจัย การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนาและการทดสอบค่าที (t-test)
ผลการวิจัยพบว่า (1) นักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่ากลุ่มที่เรียนแบบปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) กลุ่มทดลองมีความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) ความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของกลุ่มทดลองหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แสดงให้เห็นว่าการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานช่วยพัฒนาทักษะทางวิทยาศาสตร์ของผู้เรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กลจิรา ทะนงศิลป์. (2563). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ชบา เมืองจีน. (2565). การพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานในกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์. วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน. 17(1), 100–113.
ชาญณรงค์ พรรุ่งโรจน์. (2546). วิทยาศาสตร์ศึกษากับการพัฒนาทักษะการคิด. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิรายุส เรือนนะการ. (2565). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน. วารสารการวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. 17(3), 45–59.
จุฬารัตน์ ธรรมประทีป. (2561). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารครุ ศาสตร์. 49(2), 12–24.
บุษบา บัวสมบูรณ์. (2562). เจตคติของนักเรียนที่มีต่อการเรียนวิชาชีววิทยาในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารครุศาสตร์. 47(2), 85–99.
ดวงพร สมจันทร์ตา. (2565). ผลของการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียน. วารสารศึกษาศาสตร์. 33(2), 58–70.
ทิศนา แขมมณี. (2553). ศิลปะการสอน: แนวทางเพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 12. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พงศ์ศักดิ์ ทองก้อน, และคณะ. (2564). ผลของการใช้รูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งผลต่อการคิด วิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์. วารสารวิทยาศาสตร์ศึกษา. 42(3), 22–34.
วิจารณ์ พานิช. (2555). การเรียนรู้แบบบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันส่งเสริมการเรียนรู้เพื่ออนาคตไทย.
ศศิธร โสภา. (2563). การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการ แก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียน. วารสารครุศาสตร์ศึกษา. 28(2), 88–99.
สุวรรณี วงศ์ประเสริฐ, และคณะ. (2563). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อพัฒนาทักษะการคิด และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน. วารสารวิจัยทางการศึกษา. 25(1), 45–60.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). แนวทางการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21. กระทรวงศึกษาธิการ.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2567). รายงานผลการประเมินทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ปีการศึกษา 2565–2566. เรียกใช้เมื่อ 21 มีนาคม 2568 จาก https://www.niets.or.th
Barrows, H. S. (1986). A taxonomy of problem-based learning methods. Medical Education, 20(6), 481–486.
Barrows, H. S., & Tamblyn, R. M. (1980). Problem-based learning: An approach to medical education. Springer Publishing Company.
