ปัจจัยกำหนดนวัตกรรมสังคมในกลุ่มสังคมสูงวัย: กรณีศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับด้านพัฒนาการและการแก้ปัญหาของผู้สูงวัย ในเขตกรุงเทพมหานคร 2) ศึกษาระดับการสร้างนวัตกรรมสังคมเพื่อสังคมสูงวัยของผู้สูงอายุ ในเขตกรุงเทพมหานคร 3) เพื่อศึกษาปัจจัยกำหนดนวัตกรรมสังคมในกลุ่มสังคมสูงวัย: กรณีศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบไม่อาศัยความน่าจะเป็น โดยเป็นการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญจากประชากรผู้สูงวัยที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปที่พบได้ในเขตกรุงเทพมหานคร สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับด้านพัฒนาการและการแก้ปัญหาของผู้สูงวัย ในเขตกรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อวิเคราะห์รายด้านการพัฒนาและการแก้ปัญหาของผู้สูงวัย พบว่า มีค่าระดับมากทุกด้าน 2) ระดับการสร้างนวัตกรรมสังคมเพื่อสังคมสูงวัยของผู้สูงอายุ ในเขตกรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อวิเคราะห์รายด้าน พบว่า มีค่าระดับมากทุกด้าน 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อนวัตกรรมสังคมเพื่อสังคมสูงวัย ในเขตกรุงเทพมหานคร ผลการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณเพื่อพยากรณ์ปัจจัยที่ส่งผลต่อนวัตกรรมสังคมเพื่อสังคมสูงวัย ในเขตกรุงเทพมหานคร พบว่า ตัวแปรการแก้ปัญหาด้านเศรษฐกิจ การพัฒนาการด้านร่างกาย การพัฒนาการด้านสังคม และ การพัฒนาการด้านความความคิด มีอิทธิพลส่งผลต่อตัวแปรนวัตกรรมสังคมเพื่อสังคมสูงวัย ในเขตกรุงเทพมหานคร
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ฉัตรศิริ วิภาวิน และ นันทิยา เรือนกองเงิน. (2565) การศึกษาความต้องการด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลขี้เหล็กและสลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารราชภัฎเชียงใหม่. 23(1), 127-133.
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2566). นวัตกรรมการจัดการภาครัฐกับกระบวนทัศน์ทางรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 4(1). 63-77.
พิมพ์ประภา อมรกิจภิญโญ (2565). นวัตกรรมทางสังคมเพื่อคุณภาพชีวิต. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย. 4(2), 279-286.
รุ่งนภา เทพภาพ. (2565). นวัตกรรมทางสังคมรองรับสังคมสูงอายุ: ประสบการณ์ของภาคสังคมไทย. ลำปาง: ศูนย์ลำปาง.
ณัฐิวุฒิ สินสอนวรภัทร. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับนวัตกรรมหุ่นยนต์ดูแลผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเทคโนโลยี. มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
สุนันท์ สีพาย และคณะ. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อนวัตกรรมทางสังคมเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต. วารสารเพื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคราม. 16(4). 148-156.
สุนทร คุณชัยมัง. (2560). ทฤษฎีและการปฏิบัติของนวัตกรรมสังคม. วารสารนวัตกรรมสังคม. 1(1), 14-29.
Schumpeter, Joseph A. (1975). Capitalism: Socialism and democracy. New York: Harper and
Row.
Utterback, J. M. (2004). The Dynamics of Innovation. Educause Review. 39 (1), 42-51.
United Nations. (2025). Department of Economic and Social Affairs. UN Website. Retrieved March 23, 2015 from https://www-un-org.
