การพัฒนากิจกรรม และส่งเสริมบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี

Main Article Content

พระมหาไพจิตร อุตฺตมธมฺโม (สาฆ้อง)
วรธนัท พรมศรี
มนตรี รอดแก้ว
อาทิตย์ แสงเฉวก
พระครูสังฆรักษ์ยศวีร์ ปมุตฺโต (เวชบุตร)

บทคัดย่อ

         บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาที่ส่งผลต่อบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี  3) พัฒนากิจกรรม และส่งเสริมบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (Mix Methods Research) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ ครูสอนนักธรรม บาลี ครูสอนพระพุทธศาสนา ครูพระสอนศีลธรรม จำนวน 140 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม จำนวน 30 ข้อ มีค่าอำนาจจำแนก (r) ตั้งแต่ ระหว่าง .457-.833 ค่าความเชื่อมั่น ได้ใช้สัมประสิทธิ์แอลฟา (Alpha Coefficient) ได้ค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.971 แบบประเมินความพึงพอใจ จำนวน 20 ข้อ มีค่าอำนาจจำแนก (r) ตั้งแต่ ระหว่าง .609-.829 ค่าความทั้งฉบับเท่ากับ 0.960 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย () ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน,(S.D.) ค่าสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์ด้วยวิธีของเพียร์สัน (Pearson Product Moment Correlation (r)) การวิเคราะห์การถดถอยของพหุคูณ Multiple Regression Analysis : MR และการวิเคราะห์เชิงพรรณนา (Descriptive Analysis)


         ผลการวิจัย พบว่า                 


         1. สภาพปัญหาที่ส่งผลต่อบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธ ศาสนาแผนกธรรมบาลี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และรายด้าน โดยด้านที่มีความคิดเห็นสูงสุด คือด้านการอบรมศีลธรรม รองลงมาคือด้านการสอนธรรมศึกษา ด้านด้านผู้ประสานงานโรงเรียนวิถีพุทธ ส่วนด้านที่มีความคิดเห็นต่ำสุด คือด้านการสอนพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี


         2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธ ศาสนาแผนกธรรมบาลี พบว่า มีความสัมพันธ์กันทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01


         3. ผลการพัฒนากิจกรรม และส่งเสริมบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี โดยรวมและรายด้าน อยู่ในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อุตฺตมธมฺโม (สาฆ้อง) พ. ., พรมศรี ว. ., รอดแก้ว ม. ., แสงเฉวก อ., & ปมุตฺโต (เวชบุตร) พ. . (2025). การพัฒนากิจกรรม และส่งเสริมบทบาทของครูสอนศีลธรรมในการส่งเสริมการศึกษาพระพุทธศาสนาแผนกธรรมบาลี. เสฏฐวิทย์ปริทัศน์, 5(2), 769–779. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/stw/article/view/2087
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2552). คู่มือการดำเนินงานเสริมสร้างศีลธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนาคุณธรรมจริยธรรม.

กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2553). แนวทางการดำเนินงานหน่วยเผยแพร่ศีลธรรมทางพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

ฐิติกาญจน์ คงชัย และกาญจนา บุญส่ง. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพการปฏิบัติงานของครูในศตวรรษที่ 21 ของสถานศึกษา ในจังหวัดเพชรบุรี สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสาร Veridian E-Journal, Silpakorn University. 10(2), 351-364.

ธนวัฒน์ ศรีสำราญ. (2565). การจัดกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา ของครูพระสอนศีลธรรม โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. 8(6), 279-290.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ประวิต เอราวรรณ์. (2550). การวิจัยในชั้นเรียน. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้า.

ผู้จัดการออนไลน์. (2558). ปัญหาครูไทย. (เมื่อไหร่) ใครจะสะสาง. เรียกใช้เมื่อ 20 มกราคม 2567 จาก https://mgronline.com/live/detail/9580000087601.

พระมหาประจักษ์ กิตฺติเมธี (ทองดาษ). (2560). การพัฒนาเทคนิคและวิธีการสอนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร. 8(2), 101-112.

ภาวินี สุมลตรี. (2564). การศึกษาเปรียบเทียบตัวชี้วัดการพัฒนาเยาวชน กรณีศึกษา : ตัวชี้วัดการพัฒนาเยาวชนในแผนพัฒนาเด็ก และเยาวชนแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2560 - 2564 กับตัวชี้วัดแผนพัฒนาเยาวชนจากระดับอาเซียนและระดับโลก. รายงานการวิจัย. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.