การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องการเงินและการคลัง และทักษะการคิดวิเคราะห์ ด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์ เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

Main Article Content

อุดมชัย บุญรอด
อลงกรณ์ อัศวโสวรรณ

บทคัดย่อ

       


บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 2) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการคิดวิเคราะห์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 5 4) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 5 5) เพื่อศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 42 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด หน่วยการเรียนรู้การเงินและการคลัง 2) แผนการจัดการเรียนรู้แบบปกติหน่วยการเรียนรู้การเงินและการคลัง 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนเรื่องการเงินและการคลัง 4) แบบทดสอบวัดความสามารถในการคิดวิเคราะห์ 5) แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที่แบบไม่เป็นอิสระต่อกัน สถิติทดสอบที่แบบเป็นอิสระต่อกัน, ผลการวิจัยพบว่า        1) นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องการเงินและการคลัง การคิดวิเคราะห์ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และทักษะการคิดวิเคราะห์ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ มีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุญรอด อ., & อัศวโสวรรณ อ. . (2025). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องการเงินและการคลัง และทักษะการคิดวิเคราะห์ ด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฎการณ์ เป็นฐานร่วมกับการสะท้อนคิด สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. เสฏฐวิทย์ปริทัศน์, 5(1), 391–401. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/stw/article/view/1795
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.กรุงเทพมหานคร : คุรุสภาลาดพร้าว.

ทัณฑธร จุ้ยสวัสดิ์. (2564). การวิจัยเชิงปฏิบัติการในการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเรื่อง จลนศาสตร์เคมี ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะ การคิดอย่างมีวิจารณญาณ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.

ทิศนา แขมมณี. (2551). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ พิมพ์ ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). วิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

พิพัฒน์พงษ์ ดำมาก. (2564). การศึกษาผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อพัฒนาทักษะการคิด วิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

พงศธร มหาวิจิตร. (2560). การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน: แนวทางในการพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์. การประชุมวิชาการการศึกษาระดับชาติ, 23-25 กันยายน 2560.

แพรวนภา โสภา และคณะ. (2561). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ปรับปรุง พ.ศ. 2560) เพื่อส่งเสริมสมรรถนะผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์การศึกษา.

ภาณุพงศ์ พิมพ์ศรี และสาคร อัฒจักร. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความสามารถในการคิด วิเคราะห์ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐาน เรื่อง สถาบันการเงินและเศรษฐกิจประเทศไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ ปีที่ 9 ฉบับที่ 6 มิถุนายน 2565

มนตรี วงษ์สะพาน. (2556). การพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ในประเทศไทย: ปัญหาและแนวทางการแก้ไข. การประชุมวิชาการระดับชาติ, 25-27 เมษายน 2556.

วิภาพรรณ พินลา. (2561). การศึกษาเพื่อการพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์การศึกษา.

ศูนย์ดำเนินงาน PISA แห่งชาติ. (2562). แนวทางการเรียนรู้แบบปรากฏการณ์ในประเทศฟินแลนด์: การเชื่อมโยงความรู้จากหลากหลายสาขาวิชาเพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

หัสวนัส เพ็งสันเทียะ. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานที่มีต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. (ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนควินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.