ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของครูในสถานศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงธนใต้
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์, สมรรถนะหลักของครู, สถานศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานคร, กลุ่มกรุงธนใต้บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหาร 2) ระดับสมรรถนะหลักของครู 3) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของครู กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงธนใต้ ปีการศึกษา 2567 ศึกษาโดยใช้ตารางกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของเครจซีและมอร์แกน ได้จำนวน 340 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือการวิจัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านความยืดหยุ่น มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านความสามารถในการแก้ปัญหามีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) ระดับสมรรถนะหลักของครู โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านการทำงานเป็นทีม มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ในการปฏิบัติงาน มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 3) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารส่งผลต่อสมรรถนะหลักของครูในสถานศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงธนใต้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เรียงตามลำดับอิทธิพลจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านความสามารถในการแก้ปัญหาและด้านวิสัยทัศน์ สามารถพยากรณ์สมรรถนะหลักของครู ได้ร้อยละ 39.70 ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ผู้บริหารสถานศึกษาที่มีวิสัยทัศน์ที่เด่นชัดอยู่ในความคิด และมีความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างมีเหมาะสม มีอิทธิพลต่อการสร้างแรงบันดาลใจให้ครูมุ่งมั่นปฏิบัติงานสู่ผลสัมฤทธิ์ที่ได้วางไว้อย่างเต็มสมรรถนะ โดยส่งเสริมให้ครูวางแผนการปฏิบัติงานและการจัดการเรียนรู้อย่างเป็นขั้นตอน ถูกต้องและครบถ้วน
เอกสารอ้างอิง
กรองทิพย์ นาควิเชตร. “ภาวะผู้นำแบบสร้างสรรค์เพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษา”. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ปีที่ 31 ฉบับที่ 4 (ตุลาคม–ธันวาคม 2551). 9–18.
กิตติ์กาญจน์ ปฏิพันธ์. “โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาอาชีวศึกษา”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสาขาวิชาบริหารการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2555.
ณัฏฐกิตติ์ บุญเก่ง. “ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับสมรรถนะครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 2”. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 2565.
ธิติสุดา แก้วหาญ และทนงศักดิ์ คุ้มไข่น้ำ. “ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อสมรรถนะครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาหนองคาย”. วารสารการพัฒนาการเรียนรู้สมัยใหม่ มหาวิทยาลัยขอนแก่น วิทยาเขตหนองคาย, ปีที่ 6 ฉบับที่ 4 (กรกฎาคม–สิงหาคม 2564). 164–175.
พงษ์ศักดิ์ ด้วงทา. “การพัฒนาสมรรถนะวิชาชีพครูโรงเรียนเอกชนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพิษณุโลก เขต 1”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีปทุม, 2557.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. ผู้นําเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพกระบวนทัศน์ใหม่และผู้นําใหม่ทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553.
เรวัฒน์ ไชยบาล. “ภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของครู ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3”. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (มกราคม–กุมภาพันธ์ 2566). 79–90.
วรภัทร สุขสมบัติ และชิษณุพงศ์ ศรีจันทร์. “คุณลักษณะผู้บริหารมืออาชีพที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเลย หนองบัวลำภู”. วารสารมณีเชษฐาราม. ปีที่ 8 ฉบับที่ 2 (มีนาคม–เมษายน 2568), 670–183.
สรายุทธ ชูยก. “ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์กับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3”. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2565.
สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานกรุงเทพมหานคร ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2564–2569), ออนไลน์, https://infocenter.oic.go.th/สำนักการศึกษา/topic-detail.php?conid=4890577. [19 กรกฎาคม 2567]
สำนักพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. คู่มือประเมินสมรรถนะครู (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ, 2553.
