ปัจจัยเชิงกลยุทธ์ที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอดของโรงเรียนการบิน ในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และความท้าทายของโรงเรียนการบินในประเทศไทย 2) ระบุและวัดปัจจัยเชิงกลยุทธ์ที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของโรงเรียนการบิน 3) พัฒนาโมเดลเชิงกลยุทธ์เพื่อเสริมสร้างความอยู่รอดและความยั่งยืนของโรงเรียนการบิน และ 4) เสนอแนวทางนโยบายและการปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับผู้บริหารและหน่วยงานภาครัฐ การวิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบผสมผสาน โดยเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เชี่ยวชาญด้านการบินและผู้บริหารโรงเรียนการบินจำนวน 15 คน และเก็บข้อมูลเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่าง 300 คน ซึ่งประกอบด้วยครูฝึก นักเรียนการบิน และเจ้าหน้าที่บริหารในโรงเรียนการบิน การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าร้อยละ ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงอนุมานใช้การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) เพื่อทดสอบอิทธิพลของตัวแปรเชิงกลยุทธ์ต่อความอยู่รอดของโรงเรียนการบิน
ผลการวิจัยพบว่า
1) ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ที่ 1 โรงเรียนการบินในประเทศไทยประสบปัญหาต้นทุนการดำเนินงานสูง ขาดแคลนครูการบินที่มีใบอนุญาตสากล มาตรฐานความปลอดภัยเข้มงวด และการแข่งขันจากต่างประเทศ รวมถึงความท้าทายจากเทคโนโลยีดิจิทัลและการเปลี่ยนแปลงของตลาดแรงงานการบิน
2) วัตถุประสงค์ข้อที่ 2 ปัจจัยเชิงกลยุทธ์ที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ได้แก่ การบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม ความร่วมมือกับภาคอุตสาหกรรม และคุณภาพการศึกษา ซึ่งร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของความอยู่รอดได้ร้อยละ 76.5
3) วัตถุประสงค์ข้อที่ 3 โมเดลเชิงกลยุทธ์ที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 5 มิติหลัก คือ การบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเรียนรู้ ความร่วมมือระหว่างประเทศ และความยั่งยืนทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม โดยโมเดลมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (χ²/df = 1.86, GFI = 0.93, AGFI = 0.90, RMSEA = 0.042)
4) ตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 4 แนวทางเชิงนโยบายที่เสนอ ได้แก่ การจัดตั้งศูนย์กลางพัฒนาโรงเรียนการบินแห่งชาติ การลงทุนร่วมรัฐ–เอกชน การพัฒนาหลักสูตรการบินสมัยใหม่ และการส่งเสริมสิทธิประโยชน์ทางภาษีเพื่อยกระดับศักยภาพการแข่งขันในระดับสากล
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงคมนาคม. (2565). ใน รายงานสถิติอุตสาหกรรมการบินในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงคมนาคม.
Ahmad, A. (2023). Risks of over-reliance on external partners in education. Journal of Education Management, 12(3), 45–59.
Anane-Donkor, C. (2021). Market competition and differentiation in aviation schools. International Journal of Aviation Management, 8(2), 77–90.
Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management, 17(1), 99–120.
Boxall, P., & Purcell, J. (2023). Strategy and human resource management. Palgrave.
CAPA. (2022). Asia Pacific airline industry overview. Centre for Aviation.
Chen, X. (2024). Digital transformation in aviation training. Aviation Education Journal, 10(1), 101–118.
Creswell, J. W., & Plano Clark, V. L. (2018). Designing and conducting mixed methods research (3rd ed.). SAGE Publications.
Duterte, M. (2024). Strategic technology investment in training institutions. Journal of Innovation in Education, 15(2), 55–70.
Education Dynamics. (2024). Marketing strategies in aviation education. Education Dynamics Reports.
Element451. (2023). Recruitment and retention in aviation schools. Element451 Research.
Hanover Research. (2024). Curriculum innovation and competitive advantage in aviation education. Hanover Research.
ICAO. (2023). Annual report of the International Civil Aviation Organization 2023. International Civil Aviation Organization.
IATA. (2022). Airline industry economic performance report 2022. International Air Transport Association.
Jin, Y. (2022). Technology-enhanced learning in aviation training. International Journal of Educational Technology, 19(4), 210–225.
Lin, K. (2025). Digital transformation in aviation training. Journal of Aviation Education, 12(1), 33–50.
Lobo, P. (2025). Instructor competency development in aviation. Aviation Education and Training Review, 7(3), 88–102.
Marienko, M. (2020). Strategic partnerships in aviation training institutions. Aviation Management Quarterly, 14(2), 66–80.
Milkovich, G., Newman, J., & Gerhart, B. (2021). Human capital investment and competitive advantage. HR Journal, 22(4), 115–130.
Noe, R. A. (2023). Employee training and development. McGraw-Hill.
Peng, S. (2025). Aviation school performance and instructor quality. Journal of Aviation Management, 11(1), 1–18.
Porter, M. E. (1985). Competitive advantage: Creating and sustaining superior performance. Free Press.
Ryan-Charleton, M. (2022). Challenges in aviation instructor competency development. International Journal of Training Research, 10(3), 40–55.
Ryan-Charleton, M. (2024). Aviation education and workforce development. Aviation Education Review, 8(2), 60–74.
Salas, E., & Kraiger, K. (2021). Team learning and knowledge sharing in organizations. Organizational Psychology Review, 11(1), 10–28.
Salas, E., Wilson, K., Burke, C. S., & Wightman, D. C. (2020). Effectiveness of simulation-based training in aviation. Human Factors, 62(3), 450–462.
Sardana, S. (2025). Technology and strategic advantage in aviation schools. Journal of Educational Innovation, 9(2), 30–47.
Tannenbaum, S., & Yukl, G. (2021). Team learning and knowledge sharing in organizations. Journal of Management, 47(5), 1240–1259.
Zhao, Y., & Otteson, J. (2024). Strategic partnerships in aviation training institutions. International Journal of Aviation Studies, 9(1), 22–37.
