ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนกับประสิทธิผล ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมร้อยเอ็ด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับสมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียน 2) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิผลของโรงเรียน 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนกับประสิทธิผลของโรงเรียนและ 4) เพื่อศึกษาตัวแปรสมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนที่สามารถพยากรณ์ประสิทธิผลของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมร้อยเอ็ด ประชากรใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ครูและผู้บริหารโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมร้อยเอ็ด จำนวน 2,390 คน จาก 60 โรงเรียน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ โดยแบ่งเป็นจำนวนผู้บริหารโรงเรียน 136 คน และจำนวนครู 195 คน รวมจำนวน 311 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยการเปิดตารางสำเร็จรูปของเครจซี่และมอร์แกน การได้มาของกลุ่มตัวอย่างนี้ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามตามความคิดเห็นมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ความแปรปรวนทางเดียว ค่าสหสัมพันธ์อย่างง่ายแบบเพียร์สันและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
ผลการวิจัย พบว่า 1. สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนตามความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนและครู โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2. ประสิทธิผลของโรงเรียนตามความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนและครู โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3. สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนกับประสิทธิผลโรงเรียน โดยรวมพบว่า มีความสัมพันธ์ทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ .76 และ 4. สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนที่นำมาวิเคราะห์ จำนวน 7 ด้าน พบว่ามี จำนวน 3 ด้านที่สามารถพยากรณ์ประสิทธิผลของโรงเรียน ได้แก่ 1) ด้านการบริหารสถานศึกษา 2) ด้านหลักสูตรการสอน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ 3) ด้านการประกันคุณภาพการศึกษา โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีอำนาจพยากรณ์ร้อยละ 64.51 และมีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการพยากรณ์เท่ากับ ±.2847
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). กฎกระทรวงที่กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2556). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา. (2555). สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนกับประสิทธิผลของโรงเรียน. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา.
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมร้อยเอ็ด. (2562). รายงานการศึกษาเกี่ยวกับประสิทธิผลของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมร้อยเอ็ด. สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมร้อยเอ็ด.
ธีรภัทร แสนอามาตย์. (2552). สมรรถนะทางการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองบัวลำภู เขต 1 และ 2.
พิชชาวดี ฤาชา. (2555). สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนในเขตอำเภอนิคมพัฒนา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. สำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1.
วิภาลัย วงษา. (2563). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารโรงเรียนในยุคไทยแลนด์ 4.0 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ.
สมภพ ดวงชอุ่ม. (2554). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2.
อิศรา หาญรักษ์. (2563). ทักษะการบริหารงานของผู้บริหารกับประสิทธิผลโรงเรียน. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี.
Kirk, J., & Johnson, K. (2019). Leadership in educational settings: A global perspective. Springer.
Senge, P. M. (2014). The fifth discipline: The art & practice of the learning organization. Doubleday.
