การบริหารจัดการตามหลัก 5ส. ของวัดในอำเภอเมือง จังหวัดนครนายก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป 2. เพื่อศึกษาเปรียบเทียบ
3. เพื่อนำเสนอแนวทางการบริหารจัดการตามหลัก 5ส. ของวัดในอำเภอเมือง จังหวัดนครนายก ระเบียบวิธีวิจัยเป็นแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.924 จากกลุ่มตัวอย่างได้แก่ พระสงฆ์อำเภอเมือง จำนวน 227 รูป วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 10 รูปหรือคน วิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1. การบริหารจัดการตามหลัก 5ส. ของวัดในอำเภอเมือง จังหวัดนครนายก โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( =4.07, S.D.=0.42) เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน 2. ผลการทดสอบสมมติฐานการวิจัย พบว่า พระสงฆ์ที่มี อายุ พรรษา วุฒิการศึกษานักธรรม และวุฒิการศึกษาสามัญ แตกต่างกัน มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานที่ตั้งไว้ 3. แนวทางการบริหารจัดการตามหลัก 5ส. ของวัดในอำเภอเมือง จังหวัดนครนายก ด้านสะสาง มีการวางแผนผังวัดแบ่งพื้นที่ สังฆาวาส กับ พุทธาวาสให้ชัดเจน คัดแยกสิ่งของต่าง ๆ เป็นหมวดหมู่และเขียนกำกับให้ชัดเจน ด้านสะดวก มีการจัดระเบียบ ทำป้ายบอกทาง วางสิ่งของทุกที่ทำให้งานต่อการหยิบใช้ ด้านสะอาด มีการทำความสะอาด ดูแลรักษาอุปกรณ์ต่าง ๆ การปัดกวาดเศษใบไม้ ขยะ เป็นประจำ ด้านสร้างมาตรฐาน จัดอาคารสถานที่ให้มีแสงสว่างเพียงพอ อากาศถ่ายเทได้สะดวก จัดให้มีภาชนะรองรับขยะเปียก ขยะแห้ง ให้ทั่วบริเวณวัด ด้านสร้างวินัย การปลูกจิตสำนึกสร้างวินัย 5ส. ฝึกปฏิบัติตามหลัก 5ส เป็นประจำเพื่อสร้างวินัย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชัชวาล อรวงศ์ศุภทัต. (2558). เคล็คลับทำงานดีเป็น Somebody ที่ (องค์การ) ต้องการ. กรุงเทพฯ: เพชรประกาย.
พงษ์ศักดิ์ กลิ่นสายหยุด. (2555). ทัศนคติเกี่ยวกับความปลอดภัยในการทำงานด้วยกิจกรรม 5ส ของ พนักงานบริษัท วังน้อยเบเวอเรช จำกัด. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 4 (2), 171.
พระครูใบฎีกาสุวินท์ สุวิชาโน (สอนเล็ก) (2553). ความคิดเห็นเกี่ยวกับการบริหารจัดการการศึกษาตามแนววิถีพุทธ :กรณีศึกษาโรงเรียนวัดชมนิมิตร อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูวิธานกิจโกศล (โสภณ สารโท). (2556). บทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารงานวัดพัฒนา ตัวอย่างในเขตการปกครองคณะสงฆ9จังหวัดสระบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมวรนายก (โอภาส นิรุตฺติเมธี). (2559). ธรรมปริทัศน์ “46”. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาจินตวัฒน์ จารุวฑฺฒโน (วิจารณ์ปรีชา). (2562). รูปแบบการบริหารวัดสร้างสุขด้วยกิจกรรม 5 ส จังหวัดสิงห์บุรี. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาพงศกร ฐิตญาโณ (มะลิลา) และคณะ (2564). ประสิทธิผลการขับเคลื่อนโครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุขตามแนวทาง 5ส ของวัดในอำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจยวิชาการ, 4 (4), 15 – 25.
พระราชญาณวิสิฐ (เสริมชัย ชยมงฺคโล). (2551). การบริหารวัด. (พิมพ์ครั้งที่ 9). นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
เพ็ญจันทร์ บัวซาว. (2558). การปฏิบัติกิจกรรม 5ส และการเสริมสร้างความปลอดภัยในการทำงานของพนักงาน บริษัท คอมพาร์ท พรีซิชั่น (ประเทศไทย) จำกัด. วารสารชุมชนวิจัยและพัฒนาสังคม, 9(1), 75.
วิเชียร วิทยอุดม. (2554). การจัดการสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.
สำนักงานเจ้าคณะอำเภอเมือง. (2566). บัญชีสำรวจ พระภิกษุ สามเณร ศิษย์ และวัดประจำปี พ.ศ.2566. นครนายก: สำนักงานเจ้าคณะอำเภอเมือง.
สิน พันธุ์พินิจ. (2557). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัทจูนพับลิซซิ่ง จำกัด.
Yamane, T. (1973). Statistics an introduction analysis. New York: Harper & Row.
