รูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สุราษฎร์ธานี เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารงานวิชาการสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ 2) พัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ และ 3) ประเมินรูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2 โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบการวิจัยและพัฒนา (R&D) ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารงานวิชาการสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่างคือผู้บริหารสถานศึกษาและหัวหน้างานวิชาการจาก 123 โรงเรียน รวม 246 คน ได้โดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามขนาดโรงเรียน (Stratified Random Sampling) เครื่องมือคือแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 65 ข้อ ครอบคลุม 5 ด้านของการบริหารงานวิชาการและ 4 ด้านของการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา (IOC) ระหว่าง 0.80–1.00 และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.95 ขั้นตอนที่ 2 พัฒนารูปแบบโดยสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ 7 คน ด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างที่ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่านขั้นตอนที่ 3 ประเมินรูปแบบกับผู้บริหารสถานศึกษาและหัวหน้างานวิชาการ 48 คน ได้โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ใช้แบบประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ความถูกต้อง และความเป็นประโยชน์ของรูปแบบ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ 0.94 ใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันอยู่ในระดับมาก และสภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด 2) รูปแบบที่พัฒนามี 4 องค์ประกอบ คือ หลักการ วัตถุประสงค์ วิธีการดำเนินงาน และเงื่อนไขความสำเร็จ และ 3) ผลการประเมินรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมราชกิจจานุเบกษา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
ณัฎฐ์ โอ้จินดา. (2563). การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหาร และพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 15(2), 112–121.
นิสรา ใจซื่อ. (2564). การบริหารสถานศึกษากับการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 18(3), 120–130.
ปัญญา วิริยะศึกษา. (2565). การพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษา. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 40(1), 1–10.
พรรณวิภา สมสะอาด. (2564). การบริหารงานวิชาการเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะทางวิชาชีพของนักเรียนในสถานศึกษามัธยมศึกษา. วารสารวิจัยและนวัตกรรมการศึกษา, 7(2), 205– 213.
พิทยา แหลมคม, และวิเชียร รู้ยืนยง. (2567). การพัฒนาระบบการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 42(1), 145–150.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). แนวทางการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตและความยั่งยืนของประเทศ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 51(2), 44–50.
สมคิด บางโม. (2562). การบริหารจัดการการศึกษากับการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารการศึกษา, 12(1), 33–40.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2546). พระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์การบริหาร กิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ. 2546. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. (2565). ใน รายงานผลการดำเนินงานการประเมินคุณภาพการศึกษา ประจำปีงบประมาณ 2565. สุราษฎร์ธานี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. (2567). ใน รายงานแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2567–2571. สุราษฎร์ธานี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2.
สิรดา สายมายา. (2565). การพัฒนาสื่อนวัตกรรมและเทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้ในสถานศึกษา. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการเรียนรู้, 3(3), 170–178.
อุทัย ไทยกรรณ์. (2562). การสร้างรูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับสถานศึกษาขยายโอกาสทางการศึกษา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช มงคลธัญบุรี, 13(2), 95–105.
เมธาวี คำภูลา, และวันทนา อมตาริยกุล. (2564). การพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ใน สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยการบริหารการศึกษา, 8(2), 350–360.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Improving organizational effectiveness through transformational leadership. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational administration: Theory, research, and practice (9th ed.). New York: McGraw-Hill.
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation. New York: Oxford University Press.
Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. New York: Doubleday.
Watkins, K. E., & Marsick, V. J. (1997). Dimensions of the learning organization. Warwick, RI: Partners for the Learning Organization.
