ปัจจัยที่ส่งผลต่อการประยุกต์ใช้หลักกุศลกรรมบถในการปฏิบัติหน้าที่ ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาสภาพการประยุกต์ใช้หลักกุศลกรรมบถในการปฏิบัติหน้าที่ (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการประยุกต์ใช้หลักกุศลกรรมบถในการปฏิบัติหน้าที่ และ (3) เพื่อศึกษาแนวทางการประยุกต์ใช้หลักกุศลกรรมบถในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเขตจังหวัดอุดรธานี จำนวน 400 คน และกลุ่มเป้าหมายได้แก่ ผู้บริหาร หัวหน้าฝ่ายองค์การปครองส่วนส่วนจังหวัดอุดรธานี จำนวน 10 คน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้สถิติค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณโดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับ ประกอบการอภิปรายผล และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า : (1) สภาพการประยุกต์ใช้หลักกุศลกรรมบถในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( =3.03 S.D.=0.80) โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ด้านการดประเมินนโยบาย ด้านการกำหนดนโยบาย และด้านการนำนโยบายไปปฏิบัติ ตามลำดับ (2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการประยุกต์ใช้หลักกุศลกรรมบถในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ด้านอนภิชฌา (X8) ด้านเว้นจากอทินนาทาน (X2) ด้านอพยาบาท (X9) ด้านเว้นจากปาณาติบาต (X1) ด้านเว้นจากสัมผัปปลาปะ (X7) และด้านเว้นจากผรุสวาจา (X6) มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .352 .322 .317 .249 .240 และ .193 ตามลำดับ และ (3) จำเป็นที่จะต้องกระตุ้นให้ให้ผู้บริหารเห็นประโยชน์ของการรักษาศีลและโทษหรือผลที่จะตามของการไม่มีศีลทั้งทางตรงและทางอ้อม ควรส่งเสริมให้มีสติ คิดก่อนพูดและทำ คิดถึงผลที่จะเกิดขึ้นทั้งต่อตนเองและสังคม เป็นต้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2550). หลักเกณฑ์การบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น.
กัลยา วานิชย์บัญชา.(2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.
กัญก์วฬาภรณ์ กลิ่นนิ่มนวล. (2554). ประสิทธิภาพการบริหารจัดการสำนักงานจังหวัดพิษณุโลกตาม หลักอิทธิบาล 4. [วิทยานิพนธ์ปริญญาโทที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2557). การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: พิฆเนศพริ้นติ้ง เซ็นเตอร์.
พระสมุห์อมร อมโร (สีดำ) และคณะ. (2562). หลักสาราณียธรรม : แนวทางการประยุกต์ใช้หลักสาราณียธรรมในการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านช่อง ตำบลช่อง อำเภอนาโยง จังหวัดตรัง. วารสาร มหาจุฬานาครทรรศน์, 6(4), 1726 - 1742.
พระครูพินิจรัตนากร (อนุสรณ์ ฐานทตฺโต). (2556). การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมในการสร้างสันติสุขในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. [วิทยานิพนธ์ปริญญาโทที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พีระ พันธุ์งาม. (2019). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลวังซ้าย อำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 16(1), 229 – 247.
สามารถ มังสัง. (2562). สาราณียธรรม 6 : หลักการในการอยู่ร่วมกัน. https://mgronline.com/daily/detail/9620000029668.
อาภรณ์รัตน์ เลิศไผ่รอด. (2554). ความพึงพอใจของประชนชนต่อการให้บริการสาธารณะตามหลักสาราณียธรรมขององค์การบริหารส่วนตำบลหนองกรด จังหวัดนครสวรรค์. [วิทยานิพนธ์ปริญญาโทที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.