การประยุกต์หลักฆราวาสธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี
คำสำคัญ:
การประยุกต์, หลักฆราวาสธรรม, ภาวะผู้นำบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี 3) ประยุกต์หลักฆราวาสธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี
การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี วิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนที่มีอายุ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไปในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี จำนวน 395 คน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อจำแนกเป็นรายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด ได้แก่ ด้านการมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ รองลงมาได้แก่ ด้านการสร้างแรงบันดาลใจ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด ได้แก่ ด้านการคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล
2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี พบว่า หลักฆราวาสธรรม 4 กับภาวะผู้นำนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี มีความสัมพันธ์เชิงบวก อยู่ในระดับมาก (R=0.851**) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย 3) การประยุกต์หลักฆราวาสธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของนักการเมืองในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี ตามหลักฆราวาสธรรม 4 ได้แก่ 1) ด้านสัจจะ มีความซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ที่ตนเองได้รับมอบหมาย 2) ด้านทมะ ใช้สติปัญญาแก้ไขปัญหาโดยสันติวิธี ไม่ใช้อารมณ์และความรุนแรง 3) ขันติ ความอดทน มีความอดทนต่อความยากลำบาก มุ่งมั่นในการปฏิบัติงานอย่างสุดความสามารถ 4) จาคะ ความเสียสละ ให้ความช่วยเหลือ บำเพ็ญประโยชน์ต่อส่วนรวมอยู่เสมอ
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครองกระทรวงมหาดไทย., สถิติจำนวนประชากร จังหวัดปทุมธานี, [ออนไลน์], แหล่งที่มา : ttps://stat.bora.dopa.go.th/stat/statnew/statMONTH/statmonth/#/displayData. [20 พฤศจิกายน 2567].
กิติ ตยัคคานนท์. เทคนิคการสร้างภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ : เปลวอักษร, 2543.
ชูศักดิ์ เที่ยงตรง. การบริหารการปกครองท้องถิ่นของไทย กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2538.
เถาวัลย์ นันทาภิวัฒน์. หลักการจัดการ, กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2521.
นงค์ลักษณ์ สุทธิวัฒนพันธ์. การพัฒนาบุคลิกผู้นำและผู้บริหาร, พิมพ์ครั้งที่ 5,. กรุงเทพฯ :บริษัท เคล็ดไทย จำกัด, 2539.
นิตย์ สัมมาพันธ์. ภาวะผู้นำ : พลังขับเคลื่อนสู่ความเป็นเลิศ. กรุงเทพฯ : สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์, 2546.
พระปัญญา โชติธมฺโม (แก้วหาวงค์). “ภาวะผู้นำตามหลักปาปณิกธรรมของผู้บริหารเทศบาลเมืองท่าเรือพระแท่น อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี”. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2561.
พระปิติพงษ์ ธมฺมปาโล (แน่นนอก). “คุณลักษณะผู้นำทางการเมืองตามแนวพระพุทธศาสนาของผู้บริหารเทศบาลตำบลเมืองคง อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา”. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2566.
สมชาย แสงดาว. “การส่งเสริมจริยธรรมตามหลักฆราวาสธรรมของนักเรียนนายสิบตำรวจ ศูนย์ฝึกอบรมตำรวจภูธรภาค 3”. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย, 2566.
สมพงษ์ สิงหะพล. ผู้นำทางวิชาการและการพัฒนาหลักสูตร. นครราชสีมา : สถาบันราชภัฏนครราชสีมา, 2547.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York : Harper & Row.