มรรควิถีแก้ปัญหาทุจริตการเมือง
คำสำคัญ:
มรรควิถี, การแก้ปัญหาทุจริตการเมืองบทคัดย่อ
มรรควิถี โดยทั่วไปหมายถึง เส้นทาง หรือ วิธีการ ที่นำไปสู่จุดหมายปลายทาง หรือเป้าหมายที่ต้องการ สามารถใช้ได้ในหลายบริบทและมีมรรควิถีในแบบของตน มรรควิถีทางศาสนาพุทธศาสนา อริยมรรคมีองค์ 8 ซึ่งเป็นหนทางปฏิบัติเพื่อดับทุกข์ นำไปประยุกต์ใช้ดับทุกข์ทุจริตทางการเมือง เน้นปรับเปลี่ยนรูปแบบวิธีดำเนินการทางการเมืองให้เกิดการใช้คุณธรรมนำการเมืองมากขึ้น การดำเนินกิจกรรมต่างๆภายในรัฐ ต้องอาศัยหลักธรรมคำสั่งสอนทางศาสนาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวและพัฒนาจิตใจของสมาชิกรัฐ และเมื่อต้องการทำกิจกรรมทางการเมืองเชิงสร้างสรรค์ การเมืองที่ช่วยแก้ปัญหาและป้องกันการกระทำทุจริตทางการเมืองสามารถนำสร้างเป็นแนวทางปฏิบัติใหม่ที่แตกต่าง ไม่เลือกเพียงวิธีการเดียว แต่เลือกวิธีการผสมให้เหมาะต่อการอยู่ร่วมกันในรัฐอย่างสันติสุข เริ่มต้นปรับทิฏฐิความเห็นทางการเมือง พัฒนาตนเองให้เป็นบุคคลต้นแบบทางการเมืองสุจริต มองเห็นธรรมชาติของทุกข์ที่เกิดจากทุจริตทางการเมือง วงจรแห่งการบีบคั้นสร้างปัญหาให้แก่ประชาชนจนถึงแนวปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์จากปัญหาทุจริตทางการเมือง ตามวงจรแห่งอริยสัจจนถึงสัมมาสมาธิ การตั้งใจและมุ่งมั่นที่จะเป็นนักการเมืองที่ประพฤติปฏิบัติตนในทางที่ดีงาม มีคุณธรรม จริยธรรม และความรับผิดชอบต่อสังคม กระบวนการมรรคมีองค์ ๘ หลอมรวมเป็นปัญญา ศีล และสมาธิ สร้างวัฒนธรรมประชาธิปไตยให้ประชาชนตระหนักถึงความเป็นพลเมืองและประโยชน์สาธารณะ พัฒนาประชาธิปไตยต้องเข้าใจวัฒนธรรมดั้งเดิมของสังคมไทย ประสานเข้ากับวัฒนธรรมประชาธิปไตยที่เป็นสากล องค์ประกอบ 8 ประการ พัฒนากิจกรรมทางการเมืองเป็นการพัฒนาวิธีการดำเนินชีวิตของประชาชนในทางสายกลางเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมทางการเมือง ด้วยสุจริตมีคุณธรรมนำการเมืองจะช่วยแก้ไขปัญหาและป้องกันทุจริตทางการเมืองได้สอดคล้องกับวิถีชีวิตของสังคมไทย
เอกสารอ้างอิง
สํ.ม. (ไทย)19/8/10-13 หมายถึง พระไตรปิฎกเล่มที่ 19 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [1. มัคคสังยุต]ภาษาไทย เล่ม 19 ข้อ 8 หน้า 10-13 ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 2539.
จอมขวัญ กลับบ้านเกาะและศรัณย์ ธิติลักษณ์. (2565). การคอร์รัปชันทางการเมืองในประเทศไทย พ.ศ. 2540-2560. วารสารรังสัตบัณฑิตศึกษาในกลุ่มธุรกิจและสังคมศาสตร์. 8(1) 19-33.
จันทร์ทิพย์ ชูศักดิ์พาณิชย์. (2560).พุทธวิธีการสื่อมรรคมีองค์ 8 สำหรับเจนเนอเรชั่นวาย. หลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาธรรมนิเทศ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นิรันดร์ พันทรกิจ. (2559). การสร้างความเข้าใจอันดีระหว่างศาสนา. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี. 3(1) 1-34.
พระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร). (2567). พุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมการตื่นตัวทางการเมือง ของเยาวชนในจังหวัดนนทบุรี.วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์. 7(4) 212-221.
วิทยากร เชียงกูล. [ออนไลน์], แหล่งที่มา: http://www.anticorruption.in.th/2016/th/detail/135/5/วงจรคอร์รัปชัน [31 มกราคม 2568].
เศรษฐวัฒน์ โชควรกุล. (2562). พลวัฒน์การเมืองตามระบอบประชาธิปไตยของไทย. พระนครศรีอยุธยา : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สังศิต พิริยะรังสรรค์และคณะ. (2560). สังคมธรรมาธิปไตย. ปทุมธานี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรังสิตฯลฯ.
สัมฤทธิ์ น่วมศิริและคณะ. (2561). การทุจริตคอรัปชั่นกับสังคมไทย. วารสาร บัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย. 16(2) 273-282.
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช.ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์. [ออนไลน์], แหล่งที่มา: https://www.dhamma.com/vidhi/ [30 มกราคม 2568].