การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนสู่การพึ่งตนเองของชุมชนอีสานไทพวน บ้านดงบัง ตำบลกุดบง อำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย

Development of Community Enterprise for Self – Reliance in the Isan Tai Phuan, Ban Dong Bang, Kut Bong Subistrict, Phonphisai District, Nongkhai Province.

ผู้แต่ง

  • ทศพล มีศรี บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน

คำสำคัญ:

ชุมชนอีสานไทพวน, วิสาหกิจชุมชน, การพึ่งตนเอง

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) สภาพปัญหาของวิสาหกิจชุมชนอีสานไทพวน 2) ศักยภาพและแนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอีสานไทพวน และ 3) ผลการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนสู่การพึ่งตนเองของชุมชนอีสานไทพวน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกต และการสนทนากลุ่ม กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 24 คน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัญหาของวิสาหกิจชุมชนอีสานไทพวน สมาชิกไม่ให้ความสำคัญกับการวางแผน บุคลากรขาดความรู้ด้านภูมิปัญญา การบริหาร การตลาด การเงิน และนวัตกรรม กลุ่มไม่ได้รับคำปรึกษาและการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องจากหน่วยงานภาครัฐ และการบริหารจัดการวัตถุดิบ เครื่องมือในท้องถิ่นไม่ทันสมัย สินค้าไม่มีเอกลักษณ์และมูลค่าเพิ่ม ศักยภาพและแนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอีสานไทพวน ด้านการตลาดเน้น “การตลาดยุค 6.0” ศึกษาผู้บริโภคยุคดิจิทัล ด้านบัญชีและการเงิน หน่วยงานภาครัฐกำหนดระเบียบ ตรวจสอบ และอบรม เพื่อให้กลุ่มทำบัญชีถูกต้อง ด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ ประสานกับสถาบันการศึกษาให้ความรู้และคำปรึกษาด้านการออกแบบ ด้านการผลิต สนับสนุนการใช้วัตถุดิบท้องถิ่น ด้านภาษาต่างชาติ หน่วยงานภาครัฐจัดอบรม ด้านการขาดความร่วมมือ ประสานงานกับสถาบันการศึกษาและหน่วยงานภาครัฐในการฝึกอบรมให้ความรู้ ด้านการลดต้นทุน ใช้วัตถุดิบในท้องถิ่น ลดการซื้อจากภายนอก ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ใช้ไอทีทำการตลาด โฆษณา และขายสินค้าออนไลน์ เมื่อพัฒนาก็สามารถแก้ปัญหา ก่อเกิดความร่วมมือ จนสามารถพึ่งตนเองของกลุ่มได้ ด้านเทคโนโลยีได้รับการฝึกอบรมฟรีจากภาครัฐ ด้านเศรษฐกิจ กลุ่มยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง ใช้ชีวิตพออยู่พอกิน ไม่ฟุ่มเฟือย ใช้จ่ายอย่างประหยัด และด้านสังคมและวัฒนธรรม อาศัยการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน แบ่งปันความรู้ รับผิดชอบงานส่วนรวมด้วยความเต็มใจไม่หวังผลตอบแทน

เอกสารอ้างอิง

กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2560). คู่มือการจดทะเบียนวิสาหกิจชุมชนและเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน ปี2562. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.doae.go.th/wp-content/uploads/2022/10/law_smce_manual_2562.pdf

กิติมา ปรีดีดิลก. (2539). ทฤษฎีบริหารองค์กร. ธนะการพิมพ์.

เกศสิริ นวลใยสวรรค์, ทรงกลด พลพวก, วิมลกานต์ นิธิศิริวริศกุล, ฉัตรชัย ศรีมาลา, จรัญญา ไชยเสริฐ, และสุเมธี เทียมสกุล. (2566). การตลาดดิจิทัลในยุคที่ท้าทายบทบาทความได้เปรียบทางการแข่งขันของ ผู้ประกอบการไทย. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 7(1), 193-207.

จรีภรณ์ มีศรี. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชน กลุ่มชาลี - วรรณ ชุมชนพัฒนา ตำบลบางปลา อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. https://hectortarr.arda.or.th/api/uploaded_file/Smf7SYtpUONPRtakVckIo

จิรานุช ธัญญเจริญ, กังสดาล กนกหงส์, พหล ศักดิ์คะทัศน์, และสายสกุล ฟองมูล. (2566). การพึ่งตนเองของ กลุ่มวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารผลิตกรรมการเกษตร, 5(1), 27-40.

ทักษญา สง่าโยธิน. (2560). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์บูรพาปริทัศน์, 12(2), 11-25.

ธวัชชัย พินิจใหม่, สุดารัตน์ แช่มเงิน, สาวิตรี รังสิภัทร์, และทิพวัลย์ สีจันทร์. (2560). การพึ่งตนเองของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนแปรรูปสมุนไพรพื้นบ้านนาโพธิ์ ตำบลท่าแร้ง อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารการวิจัยเพื่อการพัฒนาชุมชน, 10(3), 70-80.

วัลยา นามธรรม. (2568, 11 เมษายน). ไทยพวน. https://ethnicity.sac.or.th/database-ethnic/179

วิชิต นันทสุวรรณ. (2547). ขบวนการชุมชนใหม่ การพัฒนาแบบแผนใหม่ทางเศรษฐกิจและสังคมของชุมชน. สถาบันพัฒนาทรัพยากรชุมชน.

วิมลสิริ กูกขุนทด, และณัฐชนน มาพิจารณ์. (2563). การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนสู่ความสำเร็จ : กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนกลุ่มผู้ผลิตและพัฒนาการแปรรูปกล้วย ตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร. ใน รายงานการประชุมวิชาการการพัฒนาชุมชน ท้องถิ่นและสังคม ระดับชาติ (CSD สัมพันธ์) ครั้งที่ 19 (หน้า 671-680). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สรายุธ รัศมี. (2568). กระบวนทัศน์ใหม่ในการส่งเสริมความตระหนักรู้ต่อความหลากหลาย ทางชาติพันธุ์สำหรับผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารพัฒนศาสตร์ วิทยาลัยพัฒนศาสตร์ ป๋วย อึ๊งภากรณ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 8(1), 95-121.

สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2550). ทฤษฎีและกลยุทธ์การพัฒนาสังคม (พิมพ์ครั้งที่ 7). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2548). พระราชบัญญัติส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน พ.ศ. 2548. กรมส่งเสริมการเกษตร. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.moac.go.th/law_agri-files-391991791824

สุเมธ ตันติเวชกุล. (2543). การดำเนินชีวิตในระบบเศรษฐกิจพอเพียงตามแนวพระราชดำริ. ข้าราชการครู, 45(2) , 2 – 3.

เสรี พงศ์พิศ, วิชิต นันทสุวรรณ, และจํานงค์ แรกพินิจ. (2544). วิสาหกิจชุมชน : แผนแม่บทแนวคิด แนวทางตัวอย่างร่างพระราชบัญญัติ. ภูมิปัญญาไทย.

อรมน ปั้นทอง, และวรวิทย์ ประสิทธิ์ผล. (2564). แนวทางการสื่อสารเพื่อสืบทอดมรดกทางวัฒนธรรมหัตถกรรมผ้าทอไทยพวนบ้านใหม่ จังหวัดนครนายก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์, 5(1), 146-160.

อำนาจ เมฆนพรัตน์. (2543). การพึ่งตนเองของเกษตรกรในโครงการส่งเสริมการเกษตรแบบผสมผสานของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (Publication No. 3117539) [ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]. หอสมุดแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อำพน กิตติอำพน. (2550). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับสังคมไทย. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. บริษัท เพชรรุ่งการพิมพ์.

อำภา บุญช่วย. (2537). การบริหารงานวิชาการในโรงเรียน (พิมพ์ครั้งที่ 3). โอเอสพริ้นติ้งเฮาส์.

Good, C.V. (1973). Dictionary of Education (3rd ed.). McGraw-Hill.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-19

รูปแบบการอ้างอิง

มีศรี ท. (2025). การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนสู่การพึ่งตนเองของชุมชนอีสานไทพวน บ้านดงบัง ตำบลกุดบง อำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย: Development of Community Enterprise for Self – Reliance in the Isan Tai Phuan, Ban Dong Bang, Kut Bong Subistrict, Phonphisai District, Nongkhai Province. วารสารบริหารการพัฒนานวัตกรรมเชิงบูรณาการ, 5(2), 18–36. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/IIDMJ/article/view/4448

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย