การพัฒนาระบบการสืบค้นข้อมูลเอกสารคัมภีร์โบราณทางพระพุทธศาสนาของวัดเพื่อสร้างแหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่นของจังหวัดลำพูน

ผู้แต่ง

  • ธวัชชัย ไชยวุฒิ วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระครูสิริสุตานุยุต วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • เทพประวิณ จันทร์แรง วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พัลลภ หารุคำจา วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • จันทรัสม์ ตาปูลิง วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระครูปริยัติรังสรรค์ วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนา, ระบบการสืบค้น, คัมภีร์โบราณ, แหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่น

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารวบรวมและวิเคราะห์เนื้อหาเอกสารคัมภีร์โบราณทางพระพุทธศาสนาในพื้นที่จังหวัดลำพูน 2) พัฒนาระบบการสืบค้นเอกสารคัมภีร์โบราณทางพระพุทธศาสนาของวัดในจังหวัดลำพูน และ 3) สร้างแหล่งเรียนรู้ท้องถิ่นและถ่ายทอดองค์ความรู้คัมภีร์โบราณทางพระพุทธศาสนาของวัดในจังหวัดลำพูน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ และการสนทนากลุ่มเฉพาะ แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและนำเสนอแบบพรรณนาความ

ผลการวิจัยพบว่า

          1. คัมภีร์โบราณในลำพูนมีความหลากหลายด้านเนื้อหา ภาษา และวัสดุจารึก ครอบคลุมหลักธรรมพื้นฐาน นิทานชาดก จริยธรรม และประวัติศาสตร์ท้องถิ่น สะท้อนอิทธิพลพระพุทธศาสนาเถรวาทจากลังกา
ที่ปรับให้เข้ากับบริบทล้านนา

          2. การพัฒนาระบบสืบค้นดิจิทัลช่วยให้เข้าถึงข้อมูลคัมภีร์ผ่านคำสำคัญ หมวดหมู่ หรือชื่อวัดอย่างสะดวกและแม่นยำ เป็นเว็บไชด์สืบค้นด้านคัมภีร์จริยาปิฎก ฉบับวัดบ้านโฮ่งหลวง ตำบลบ้านโฮ่ง อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน และมูลกัมมัฏฐาน ฉบับวัดบ้านหลุก ตำบลเหมืองง่า อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน โดยเน้นความง่ายต่อการใช้งานสำหรับทุกกลุ่มเป้าหมาย

          3. การสร้างแหล่งเรียนรู้ท้องถิ่น จัดตั้งแหล่งเรียนรู้เอกสารคัมภีร์โบราณหอไตรวัดป่าป๋วย ลำพูนเพื่อรวบรวม อนุรักษ์ และเผยแพร่คัมภีร์โบราณอักษรธรรมล้านนา ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่น ช่วยให้ชุมชนมีส่วนร่วมจริง ทำให้ภูมิปัญญาล้านนาเชื่อมอดีตกับปัจจุบันและสืบสานอย่างยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

เกษียร มะปะโน. (2548). วรรณคดีและวัฒนธรรมล้านนา. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

คณาจารย์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2550). ประวัติศาสนาพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : ห้างหุ้นส่วนจำกัด นวสาส์นการพิมพ์.

ฉัตรยุพา สวัสดิพงษ์ และ อุดม รุ่งเรืองศรี. (2527). วรรณกรรมลายลักษณ์ล้านนา.เอกสารประกอบนิทรรศการวรรณกรรมล้านนา (อัดสำเนา). เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยพายัพ.

ดิเรก อินจันทร์. (2563). การศึกษาคัมภีร์ใบลาน พับสา และจารึกเพื่อสนับสนุนข้อมูลการท่องเที่ยว. สำนักศิลปะและวัฒนธรรม. มหาวิทยลัยราชภัฏเชียงใหม่.: กองทุนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

นลินี กาศแสวง. (2564). การเชื่อมโยงความในเอกสารโบราณท้องถิ่นจังหวัดแพร่. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหา สาขาวิชาภาษาไทย. บัณฑิตบัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนเรศวร.

นาฏวิภา ชลิตานนท์ (2524). ประวัติศาสตร์นิพนธ์ไทย. มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บุญเหลือ บุราณสาร. (2548). คัมภีร์ใบลานกับกฎหมายท้องถิ่น. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พระชยานันทมุนี และคณะ. (2562). การสืบค้นและการอนุรักษ์คัมภีร์ใบลานล้านนาของวัดเพื่อสร้างแหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่นภาคเหนือ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(1),126-145.

พระเทพสุวรรณเมธี (สุชาติ กิตติปญฺโญ) และคณะ. (2559). การพัฒนาระบบสืบค้นและการอนุรักษ์เอกสารและคัมภีร์โบราณของวัดในสังคมไทย. รายงานวิจัย. วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสุทิตย์ อาภากโร (อบอุ่น), (2548). การศึกษาองค์ความรู้และภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ปรากฏในวรรณกรรมพระพุทธศาสนาเรื่องอานิสงส์และคัมภีร์ที่ใช้เทศน์ในเทศกาลต่าง ๆ ของล้านนา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย.

มุณี พันทวี. (2541). ภูมิปัญญาล้านนาในคัมภีร์โบราณ. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ลมูล จันทร์หอม. (2538). ประวัติศาสตร์และวรรณกรรมล้านนา. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ศูนย์วิจัยพระพุทธศาสนา. (2560). พระพุทธศาสนาและการสืบทอดคำสอน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สมเกียรติ ศรีปัญญา. (2552). การจัดการแหล่งเรียนรู้เพื่อพัฒนาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทยศึกษา.

Barcelos, L. V., & Penteado, R. D. (2017). Agile Software Development: An Overview of Agile Methods and Practices. Journal of Computer Science Applications and Information Technology.

Branch, Robert Maribe. (2009). Instructional Design: The ADDIE Approach. New York: Springer.

Booth, Wayne C. (2011). The Craft of Research, 3rd ed. Chicago: The University of Chicago Press.

Smith, Abby. (2013). Preservation in the Age of Large -Scale Digitization: A White Paper. Washington D.C.: Council on Library and Information Resources.

Smith, Gregory A., and David Sobel. (2010). Place- and Community-Based Education in Schools.New York: Routledge.

Williams, David, and Michael Brown. (2009). Local Culture and Education: Approaches to Teaching with Community Identity. London: Education Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

12-12-2025

รูปแบบการอ้างอิง

ธวัชชัย ไชยวุฒิ, พระครูสิริสุตานุยุต, เทพประวิณ จันทร์แรง, พัลลภ หารุคำจา, จันทรัสม์ ตาปูลิง, & พระครูปริยัติรังสรรค์. (2025). การพัฒนาระบบการสืบค้นข้อมูลเอกสารคัมภีร์โบราณทางพระพุทธศาสนาของวัดเพื่อสร้างแหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่นของจังหวัดลำพูน. วารสาร มจร โกศัยปริทรรศน์, 3(3), 155–170. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/jmkr/article/view/4326