พระพุทธศาสนากับการจัดการปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองไทย

ผู้แต่ง

  • พระใบฎีกาธวัชชัย จรณธมฺโม หน่วยวิทยบริการวัดหมอนไม้ จังหวัดอุตรดิตถ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การจัดการ, ความขัดแย้ง, การเมืองไทย

บทคัดย่อ

ปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองไทยถือเป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อการพัฒนาประเทศให้มีความเจริญรุ่งเรือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลกระทบในด้านเศรษฐกิจ สังคมและความเชื่อมั่นระหว่างประเทศ ปัญหาความขัดแย้งนำไปสู่ความรุนแรงจนก่อให้เกิดความเสียหายทั้งชีวิตและทรัพย์สินดังจะเห็นได้จากประวัติศาสตร์การเมืองไทยที่ผ่านมา การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองในแง่ของพระพุทธศาสนานั้น พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสถึงแนวทางในการสร้างความสามัคคี หรือที่เรียกว่า อปริหานิยธรรม ที่ถือเป็นหลักธรรมสำคัญที่จะช่วยทำให้สังคมที่ตั้งอยู่ในอปริหานิยธรรมนั้นมีความเจริญรุ่งเรือง ตลอดจนถึงหลักทศพิธราชธรรม 10 ที่ถือเป็นหลักธรรมสำคัญใช้ในการปกครองหรือเป็นหลักธรรมสำคัญผู้ปกครองอีกด้วย การนำเอาหลัก
พุทธธรรมมาประยุกต์ใช้ในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งนั้น สิ่งสำคัญจะต้องเริ่มจากตัวนักการเมืองเป็นเบื้องต้น เพราะเมื่อนักการเมืองได้รับการพัฒนาย่อมที่จะทำให้เกิดนักการเมืองที่ดีและรู้จักใช้เหตุผลคำนึงถึงผลประโยชน์ของประเทศชาติมากกว่าผลประโยชน์ส่วนตน

เอกสารอ้างอิง

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์, (ป.อ.ปยุตฺโต). (2557). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 22. กรุงเทพมหานคร : เอส.พริ้นติ้ง. แมส. โปรดักส์ จำกัด.

พระธรรมปิฎก ป.อ. ปยุตฺโต. (2541). ธรรมกับสังคมไทยในสถานการณ์ปัจจุบัน กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

พระราชวรมุนี ประยุทธ์ ปยุตฺโต. (2526). พระพุทธศาสนากับสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.

พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส, (2557). พระพุทธศาสนากับวิทยาการสมัยใหม่. พระนครศรีอยุธยา : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

กมล สมวิเชียร. (2516). ประชาธิปไตยกับสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.

ฮาดภักดี สวาท, โชติกเวชกุล ทรงพล, และ มาสอน ชัยรัตน์. (2018). “การเมืองการปกครองตามแนวพระพุทธศาสนา”. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 5(1): 96-108. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/243756.

คณะกรรมการอิสระตรวจสอบและค้นหาความจริงเพื่อการปรองดองแห่งชาติ (คอป.). (2555). รายงานฉบับสมบูรณ์ของ คอป. กรุงเทพมหานคร : คณะกรรมการ คอป.

สุนัย เศรษฐ์บุญสร้าง. (2557). เปลี่ยนกระบวนทัศน์ใหม่ประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : สถาบันสร้างอนาคตไทย.

Keyuraphan, Khunying Sudarat. (2018). “พุทธวิธีเชิงบูรณาการแก้ปัญหาความขัดแย้งในการเมืองไทยปัจจุบัน”. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ 14 (2). https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JGSR/article/view/140579.

กัปโก ธีร์ดนัย, มาสอน ชัยรัตน์, ชัยเสนา อารดา, และ อินทร์บึง ลักขณา. (2018). “แนวทางการแก้ไขปัญหาความรุนแรงทางการเมืองของไทย”. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 5 (1):31-45. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/243751.

ชลธิชา หมั่นนวล. (2560). ปัญหาความเสื่อมโทรมทางคุณธรรมจริยธรรมของคนไทย. ออนไลน์.แหล่งที่มาhttp://sd-group1.blogspot.com/2013/01 /53242131.html. สืบค้นเมื่อ : 1 เมษายน 2562.

ลิขิต ธีรเวคิน. (2552). การเมืองไทยและประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร : บริษัท มิสเตอร์ก๊อปปี้ ประเทศไทย จำกัด.

แก้ววิบูลย์ แสงพลสิทธิ์. การศึกษาความขัดแย้งการจัดการกับความขัดแย้งของพยาบ. ออนไลน์. แหล่งที่มา : https://www.gotoknow.org/ posts/403731. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2560.

ประเวศ วะสี. (2559). พระพุทธศาสนาทุนอันยิ่งใหญ่เพื่อพัฒนาประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิหอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ.

กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ. (2550). ประมวลพระบรมราโชวาทและพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯพุทธศักราช 2493-2549 เล่ม 1. กรุงเทพมหานคร : บริษัทเกรย์แมทเทอร์ จำกัด.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

24-04-2025

รูปแบบการอ้างอิง

พระใบฎีกาธวัชชัย จรณธมฺโม. (2025). พระพุทธศาสนากับการจัดการปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองไทย. วารสาร มจร โกศัยปริทรรศน์, 3(1), 190–202. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/jmkr/article/view/2638