การจัดการสุขอนามัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย
คำสำคัญ:
การจัดการสุขอนามัย, พฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพ, พระสงฆ์และสามเณรบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการจัดการความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยและระดับพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรมอำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย 2) อิทธิพลของการจัดการความรู้เกี่ยวกับสุข อนามัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม อำเภอเมืองจังหวัดสุโขทัย เป็นการศึกษาเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ พระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยา ลัยพระปริยัติธรรม อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย ด้วยวิธีบังเอิญ จำนวน 144 รูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และการทดสอบสมมติฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการจัดการความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ 3) อิทธิพลของการจัดการความรู้เกี่ยวกับสุข อนามัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม พบว่า มีความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูงมาก (rxy=.979) ผลการวิเคราะห์วิธีการถดถอยพหุคูณพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัยได้ร้อยละ 95.90 (R2=.959) และผลการทดสอบสมมติฐานการจัดการสุขอนามัย พบว่า มีผลทางบวกต่อพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์และสามเณรในโรงเรียนราชธานีวิทยาลัยพระปริยัติธรรม อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
เอกสารอ้างอิง
คณิศฉัตร์ วุฒิศักดิ์สกุล. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ. 24(1). 71-83.
ณัฐรพี ใจงาม (2564) การพยาบาลในการส่งเสริมภาวะโภชนาการในผู้สูงอายุที่มีภาวะรู้คิดบกพร่อง. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน. 27(1). (มกราคม - มีนาคม 2564).
ธีระชัย พรหมคุณ. (2567). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 7(1), 102-128.
พระมหากวีพัฒน์ ฐิตโสภโณ. (2567). พระสงฆ์กับการดูแลสุขภาพตนเองตามหลักปัจจัย 4. วารสารจิตวิทยาพุทธศาสตร์ประยุกต์เพื่อสังคม, 10(2), 423–435.
ปิติณัช ราชภักดี และภาวิณี ศรีสันต์. (2561). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพของพระภิกษุสงฆ์ในเขตเทศบาลนครอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี, 26(3), 199–207.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2566). ธรรมนูญสุขภาพ. สืบค้น 15 ตุลาคม 2567, https://kk.mcu.ac.th/detail.php
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2566). ธรรมนูธสุขภาพ. สืบค้น 15 ตุลาคม 2567. https://www.thaihealth.or.th
สนธนา สีฟ้า. (2560). การศึกษาพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ในจังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สถานพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข. (2565). รายงานผลตรวจสุขภาพปี 2565 สำหรับบุคลากรกรมการแพทย์. (รายงานรายบุคคล ในระบบ RHIS โรงพยาบาลราชวิถี วันที่ 4 เดือนมีนาคม 2565).
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2565). สธ.ห่วงสุขภาพพระสงฆ์ไทย เร่งพัฒนา"อสว.". สืบค้น 22 ตุลาคม 2567, จาก http://www.thaihealth.or.th
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2553). ความรู้เกี่ยวกับพระสงฆ์. สืบค้น 18 ตุลาคม 2567, จาก http://www.phuttha.com
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสุโขทัย. (2566). ระบบคลังข้อมูลสุขภาพ Health Data Center (HDC) ระดับจังหวัด. สืบค้น 11 ตุลาคม 2567, จากhttps://sbr.hdc.moph.go.th/hdc/main/index_pk.php
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ.(2567) เพื่อคุณภาพชีวิต สืบค้น 20 ตุลาคม 2567, จาก http://www. https://www.nhso.go.th/th/
อนงค์นาถ ประกอบสุข 2563 ได้ศึกษาวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดูแลสุข อนามัยของแรงงานต่างด้าว สัญชาติเมียนมาในสถานประกอบการอาหารทะเล จังหวัดสมุทร ปราการ ภาควิชาการพยาบาลสาธารณสุข คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
Twaddle. (1981). Sickness Behavior and The Sick-Role. Massachusetts: Schenkman Publishing Company.
