ภาวะผู้นำกับการพัฒนาองค์การภายใต้ยุคการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี

ผู้แต่ง

  • พระครูอรุณปิยกิจ วิทยาลัยสงฆ์อุทัยธานี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระครูอุทัยสุตกิจ วิทยาลัยสงฆ์อุทัยธานี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระสุรินทร์ สุรินฺโท วิทยาลัยสงฆ์อุทัยธานี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ชลิต วงษ์สกุล วิทยาลัยสงฆ์อุทัยธานี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำ, การพัฒนาองค์การ, เทคโนโลยี

บทคัดย่อ

ทุกองค์กรต้องการให้องค์กรเติบโตและมั่นคงพนักงานถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการพัฒนาองค์กร องค์กรเป็นเครื่องมือของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ในการทำงานร่วมกับผู้อื่นที่ต้องใช้ความร่วมมือจากหลายฝ่าย ไม่ว่าในระดับเล็ก หรือใหญ่ การมีผู้นำที่ดีเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยนำงานและนำคนไปยังเป้าหมายที่วางไว้ร่วมกันได้ และพร้อมเผชิญอุปสรรค ช่วยกันแก้ไขปัญหาด้วยกันระหว่างทาง แต่การเป็นผู้นำที่ดี ไม่ใช่แค่การมีตำแหน่งเป็นผู้นำแต่คือการมีภาวะผู้นำ เทคโนโลยีเป็นองค์ประกอบสำคัญที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงต่อกระบวนการกิจกรรมของมนุษย์ในหลาย ๆ ด้าน เช่น สังคมความเป็นอยู่ การปกครอง เศรษฐกิจ แม้แต่ด้านการเมืองการปกครอง การเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยีนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็ว ดังนั้น การทำงานจำเป็นต้องมีทักษะในการสื่อสารการใช้เทคโนโลยี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะผู้นำแล้วนั้น ยิ่งต้องมีความสามารถในการสื่อสารได้อย่างถูกต้องชัดเจน มีความเข้าใจตรงกัน บทความนี้มีวัตถุประสงค์เขียนเพื่อให้เยาวชน นิสิต นักศึกษาและประชาชนทั่วไปได้ศึกษาและเข้าใจถึงการพัฒนาองค์การและศึกษาภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรภายใต้ยุคการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี วิธีที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงอย่างมีประสิทธิผลทั้งจากภายนอกและภายในองค์การ โดยสามารถสร้างจิตสำนึกให้องค์กรในฐานะที่เป็นผู้นำกับเพื่อนร่วมงานเพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ต่อไป

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). หลักสูตรพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลง เพื่อรองรับการกระจายอำนาจสำหรับผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา. นครปฐม: สถาบันพัฒนาครูคณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา.

จิตรา ทรัพย์โฉม. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนกับประสิทธิผลการบริหารงานของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ชนาพร พิทยาบูรณ์. (2560). การสื่อสารของผู้นำกับการเปลี่ยนแปลงสังคม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต. 12(2).

ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2551). คู่มือสู่องค์การแห่งความสำเร็จ. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน.

ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2561). ภาวะผู้นำสำหรับผู้บริหารองค์การ: แนวคิด ทฤษฎีและกรณีศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ปัญญางาม.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ธงชัย สันติวงษ์. (2537). องค์การและการบริหาร. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนพานิช.

ธนวรรธ ตั้งสินทรัพย์ศิริ. (2550). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธนธัชการพิมพ์.

นิตยา นาคดิลก. (2557). การศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 7. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

นิพนธ์ ศศิธรเสาวภา. (2560). ภาวะผู้นำกับการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

พัชสิรี ชมพูคำ. (2552). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แมคกรอฮิล.

แพรภัทร ยอดแก้ว. ทัศนคติหรือเจตคติ (Attitude). [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://gotoknow.org/ blog/theories/280647. [14 สิงหาคม 2566].

รัตติกรณ์ จงวิศาล (2544). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 20(5): 32-50.

สายหยุด ใจสำราญ และสุภาพร พิศาลบุตร. (2549). การพัฒนาองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร :มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

สิทธิโชค วรานุสันติกุล. (2546). จิตวิทยาสังคม: ทฤษฎีและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).

อรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง. (2550). การพัฒนาระบบการบริหารจัดการความรู้ในองค์กรระยะที่ 3 ของสำนักงานปลัด กระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Bass & Avolio (1993). Transformative Leadership and Organizational Culture Public Administration Quarterly, 17, 112-121.

Fidler FE. and Garcia JE. (1987). A new approach to effective leadership: Intellectual resources and organizational performance. John Wiley & Sons.

James, M. B., (2010). Leadership. New York: Harper Perennial Modern Classices, 1st edition.

Monavariyan, A.& Farmani, G. (2012). Human Resource Management and Organization Development in Knowledge-Based Era. Global Journal of Management and Business Research. 12(7). 9-16.

Sanai Jui To. (2008). Modern organization. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.

Stogdill, R. W. (1974). Handbook of Leadership: A Survey of Theory and Research. New York: The Free Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

09-04-2025

รูปแบบการอ้างอิง

พระครูอรุณปิยกิจ, พระครูอุทัยสุตกิจ, พระสุรินทร์ สุรินฺโท, & ชลิต วงษ์สกุล. (2025). ภาวะผู้นำกับการพัฒนาองค์การภายใต้ยุคการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี. วารสาร มจร โกศัยปริทรรศน์, 2(1), 77–84. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/jmkr/article/view/2426