อิทธิพลที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อที่อยู่อาศัยในจังหวัดลำปาง หลังการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้ออสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัย 2) วิเคราะห์พฤติกรรมและวัตถุประสงค์หลักในการซื้อที่อยู่อาศัยของกลุ่มคนวัยทำงาน รวมถึงความต้องการที่อยู่อาศัยที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) กับการตัดสินใจเลือกซื้อที่อยู่อาศัยของกลุ่มคนวัยทำงานในจังหวัดลำปาง วิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้วิธีการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน การวิเคราะห์ข้อมูล โดยการใช้ทั้งสถิติเชิงพรรณนา เช่น การแจกแจงความถี่, ร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์สถิติเชิงอนุมาน โดยใช้การถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้ออสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ สถานภาพ ซึ่งปัจจัยเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการเลือกประเภทของที่อยู่อาศัย เนื่องจากที่อยู่อาศัยแต่ละประเภทมีการตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ 2) พฤติกรรมผู้บริโภคที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้ออสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ วัตถุประสงค์ในการซื้อบ้านที่ความต้องการเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย รองลงมาคือการซื้อเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการแต่งงานหรือการมีครอบครัว การลงทุนเพื่อเก็งกำไร การซื้อเพื่อให้ญาติ พี่น้อง หรือบุตร ตามลำดับ ผู้บริโภคที่อยู่ในวัยทำงานต้องการที่อยู่อาศัยที่ส่งเสริมการใช้ชีวิตอย่างยั่งยืน มีการออกแบบที่รองรับการประหยัดพลังงาน ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และเพิ่มความสะดวกสบายให้กับผู้อยู่อาศัย, 3)ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ การวิเคราะห์พบว่า ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีผลต่อความตั้งใจในการเลือกซื้อที่อยู่อาศัย โดยเรียงลำดับจากมากไปน้อยได้ดังนี้ ปัจจัยด้านราคา, ปัจจัยด้านผลิตภัณฑ์, ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ, ปัจจัยด้านช่องทางการจัดจำหน่าย, ปัจจัยด้านกระบวนการ, ปัจจัยด้านบุคลากร, ปัจจัยด้านการส่งเสริมการตลาด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เฉลิมพล แจ่มจันทร์, & อรไท โสภารัตน์. (2012). การพำนักระยะยาวของคนญี่ปุ่นในจังหวัด เชียงใหม่: การวิเคราะห์ปัจจัยกำหนดในช่วงก่อน และ หลังการพำนัก. วารสารญี่ปุ่น ศึกษาธรรมศาสตร์, 29(1), 16-34.
วีณา ถิระโสภณ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อ บ้านจัดสรร ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน รายงานศึกษา อิสระปริญญามหาบัณฑิต. คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุษดี กลิ่นสอน. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้ออสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยของผู้บริโภคกลุ่ม Generation Y ในเขตกรุงเทพมหานครภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรค COVID-19. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ตระกูล คูถาวร, ส. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ตราสินค้าของอสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยแบบคอนโดมิเนียมระดับกลางขึ้นไป ในกลุ่มผู้บริโภคที่อาศัยอยู่ในในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.
นิรินธน์ สอดศรี. (2022). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อบ้านจัดสรรราคาไม่เกิน 5 ล้านบาทในพื้นที่พุทธมณฑลสาย 5 จังหวัดนครปฐม. วารสารการ จัดการโซ่คุณค่า และ กลยุทธ์ธุรกิจ, 1(1), 1-13.
ปิยะบุตร โกศลกิตติพงศ์. (2565). ปัจจัยการสื่อสารทางการตลาดดิจิตอลที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อโครงการจัดสรรของกลุ่มลูกค้าเจเนอเรชันวายในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีปทุม
ปิ่นกมล เรืองเดช, & เฉลิมพร เย็นเยือก. (2023). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อ อสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยที่มีการใช้นวัตกรรมผลิตภัณฑ์ในจังหวัด ปทุมธานี. เศรษฐศาสตร์ และ บริหารธุรกิจปริทัศน์, 19(1), 94-11
มนัสชนก ไชยรัตน์. (2566). พฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนแปลงไปช่วงสถานการณ์ COVID-19 ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2(1), 1.
ยอดชาย จุมปาคำ และ ธนกร สิริสุคันธา. (2024). การสื่อสารการตลาดและการรับรู้คุณค่าที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อบ้านของผู้บริโภคในโครงการจัดสรร จังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 13(2), 67-82.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สมชาย หิรัญกิตติ และ ธนวรรช ตั้งสินทรัพย์ศิริ.(2550). การจัดการและพฤติกรรม องค์การ. กรุงเทพฯ: ไดมอนด์ อิน บิสซิเนสเวิลด์.
ศุภชัย ปัญญาวีร์, กาญจนาวรรณ์ ปัญญาวีร์, เกียรติศักดิ์ วงษ์ขันธ์ และ อภิวัฒน์ ปิดตะ. (2568). การออกแบบบ้านประหยัดพลังงาน เพื่อบ้านที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและลดค่าใช้จ่าย. เรียกใช้เมื่อ 11 มีนาคม 2568 จาก https://shorturl.asia/Y4S2o
อัครพงศ์ ศศิอภิภูวงค์. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อบ้านเดี่ยวในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
Carvalho, R., Liu, T., Zhang, F., Yu, R., & Oh, E. (2023). Key themes of Build-to-Rent: Developing a conceptual framework for achieving successful developments through a systematic literature review. Buildings, 13(8), 1926.
Chumkesornkulkit, P. (2021). อิทธิพลของการทำงานจากบ้าน การสนับสนุนทางสังคมจากการทำงาน การสนับสนุน การทำงานเสมือน และ ความสมดุลระหว่างชีวิตการทำงาน และ ครอบครัวที่มีต่อสุขภาวะของพนักงาน. Sripatum Review of Humanities and Social Sciences, 21(2), 126-139.
Cochran, W. G. (1954). The combination of estimates from different experiments. Biometrics, 10(1), 101-129.
Engel, J. F., Kollat, D. T., & Blackwell, R. D. (1968). Consumer behavior. New York: Holt, Rinehart, and Winston.
Harrell, G. D. (1986). Consumer behavior. Dryden Press.
Jowett, T. (2014). Why Asia now: The case for Asia real estate. เว็บไซต์จังหวัดลำปาง. (n.d.). ข้อมูลทั่วไปจังหวัดลำปาง. Retrieved from www2.lampang.go.th
Jumpathong, K., & Jongadsayakul, W. (2022). การศึกษาความต้องการ ซื้อ อสังหาริมทรัพย์ ของ GEN Y ในพื้นที่ กรุงเทพมหานคร และ ปริมณฑล. Journal of Buddhist Education and Research (Online), 8(2), 142-152.
Kotler, P. (2011). Philip Kotler's contributions to marketing theory and practice. In Review of Marketing Research: Special Issue–Marketing Legends (pp. 87-120). Emerald Group Publishing Limited.
Magrath, A. J. (1986). When marketing services, 4 Ps are not enough. Business Horizons, 29(3), 44-50.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1987). Consumer behavior. (3rd ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice- Hall.
Thai PBS. (28 มีนาคม 2563). สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 ในประเทศไทย. Retrieved from www.thaipbs.or.th
