ธนาคารเวลา : รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุในชุมชน
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัญหาผู้สูงอายุเป็นหนึ่งในประเด็นที่ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างประชากรซึ่งมีแนวโน้มไปสู่สังคมสูงอายุ โดยเฉพาะในประเทศไทยที่กำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่จำนวนผู้สูงอายุเพิ่มมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง สถิติผู้สูงอายุของไทยในปัจจุบัน ณ วันที่ 30 มิถุนายน 2567 จำนวนผู้สูงอายุทั้งหมด คิดเป็นร้อยละ 20.70 ของประชากรทั้งหมด และคาดการณ์ว่าภายในปี 2573 ประชากรผู้สูงอายุจะมีสัดส่วนถึงร้อยละ 28 ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ต้องพิจารณาถึงการเตรียมพร้อมในการดูแลและจัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุ ซึ่งในบางพื้นที่ การเข้าถึงการบริการสาธารณสุขสำหรับผู้สูงอายุยังมีข้อจำกัด ทั้งในเรื่องของบุคลากรทางการแพทย์ที่ไม่เพียงพอและการจัดสรรทรัพยากรในการดูแลผู้สูงอายุที่ยังไม่ครอบคลุม
ดังนั้น จำเป็นต้องหาแนวทางการดูแลผู้สูงอายุอย่างทั่วถึง อาจเป็นดูแลกันเองภายในชุมชน ธนาคารเวลา เป็นการศึกษาถึงแนวทางในการดูแลผู้สูงอายุ เพื่อเพิ่มศักยภาพในการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตและการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุในชุมชน เป็นเครื่องมือหนึ่งในการส่งเสริมความร่วมมือในชุมชนสามารถ ช่วยลดความรู้สึกโดดเดี่ยวและสร้างความเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนให้กับผู้สูงอายุได้ ผลการศึกษาพบว่า การมีส่วนร่วมในการดูแลผู้สูงอายุช่วยเสริมสร้างความสามัคคีและความสัมพันธ์ในชุมชน ส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุการได้รับการดูแลอย่างสม่ำเสมอทั้งในด้านสุขภาพและจิตใจช่วยให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เสริมสร้างความยั่งยืน ธนาคารเวลาสร้างระบบการดูแลที่สามารถขยายและพัฒนาได้อย่างต่อเนื่อง โดยไม่พึ่งพาการสนับสนุนจากแหล่งเดียวธนาคารเวลาเป็นแนวทางที่สามารถปรับใช้ได้ในหลายพื้นที่เพื่อส่งเสริมการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2567). สถิติผู้สูงอายุในประเทศไทย.เรียกใช้เมื่อ 5 กันยายน 2567 จาก https://www.dop.go.th/th/statistics_page?cat=1&id=2555)
กวิสรา ตันซู้.(2562). การคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคที่เป็นผู้สูงอายุ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญานิพนธ์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กองส่งเสริมสวัสดิการและคุ้มครองสิทธิผู้สูงอายุกรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). แนวทางการดําเนินงานธนาคารเวลาแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง. จํากัดมหาชน.
กุลธิดา จันทร์เจริญ และ เนตร หงส์ไกรเลิศ. (2563). การวิจัยและพัฒนาข้อเสนอเชิงนโยบาย ในการดำเนินงาน “ธนาคารเวลา”. กรุงเทพฯ: สำนักงานสนับสนุนการพัฒนานโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาวะรองรับสังคมสูงวัย.
เจษฎา มูลยาพอ. (2564). แนวทางการส่งเสริมธนาคารเวลาเชิงพุทธสำหรับกลุ่มผู้เตรียมความพร้อมก่อนวัยชราในจังหวัดหนองคาย.มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2563). ธนาคารเวลา : สร้างสังคมแห่งการเกื้อกูลกันในยุคสังคมสูงวัย. เรียกใช้เมื่อ 5 กันยายน 2567 จาก https://www.thaihealth.or.th
Collom, E. (2007). The motivations, engagement, satisfaction, outcomes, and demographics of time bank participants: Survey findings from a U.S. system. International Journal of Community Currency Research, 11,36-83
Seyfang, G. (2004). Time banks: Rewarding community self-help in the inner city Community Development Journal, 39(1), 62-71.
Seyfang, G., & Longhurst, N. (2013). Desperately seeking niches: Grassroots innovations and niche development in the community currency field. Global Environmental Change, 23(5), 881-891.