INTERNAL SUPERVISION OF ISLAMIC PRIVATE SCHOOL ADMINISTRATORS UNDER OFFICE OF THE PRIVATE EDUCATION IN YALA PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aims of this study were to 1) study the level internal supervision of Islamic private school administrators under Office of the Private Education in Yala Province, 2) compare internal supervision of Islamic private school administrators under Office of the Private Education in Yala Province, classified by gender, education level, position, work experience, and school size, and 3) compile recommendations on internal supervision of Islamic private school administrators under Office of the Private Education in Yala Province. The sample group was 320 school administrators and teachers under Office of the Private Education in Yala Province in the academic year of 2024, obtained by a stratified random sampling technique. The instrument was a questionnaire. The statistical methods used included mean, standard deviation, t-test, F-test, and Scheffe's method for multiple comparison.
The results of this study found that 1) supervision of Islamic private school administrators under Office of the Private Education in Yala Province, overall, was high, 2) the comparative results of internal supervision of Islamic private school administrators under Office of the Private Education in Yala Province, classified by gender and education level showed no significant differences overall and each aspect except for classroom action research, which showed a statistically significant difference at the .05 level. When categorized by position, work experience, and school size, statistically significant differences were found overall at the .05 level, and 3) compilation suggestions for internal supervision of Islamic private school administrators under Office of the Private Education in Yala Province revealed that administrators should promote the provision of teaching materials, provide regular professional development training, clearly define responsibilities, continuously develop the curriculum, and encourage the conduct of at least one classroom research per year.
Article Details
References
กรองทอง จิรเดชากุล. (2559)คู่มือการนิเทศภายในโรงเรียน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธารอักษร.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560).พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพฯ.ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กมล ภู่ประเสริฐ. (2557). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เมธีทิปส์.
กาญจนา เชิทท์เล. (2560). การบริหารงานนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัด ขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
คนธวรรณ เกษงาม. (2558). ความต้องการการนิเทศการสอนของครูสังกัดเทศบาลเมืองชลบุรี อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. ใน งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยบูรพา.
จุรีพร สุดใจ. (2564). การพัฒนาการนิเทศภายในของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนาการบริหารการศึกษา, 11(2), 45–60.
จิตติมา วรรณศรี . (2557). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณ.
ญาณี ญาณะโส. (2562). การศึกษาบทบาทการนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในจังหวัดจันทบุรี ระยอง และตราด. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเกี่ยวกับการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: สุริยสาส์น.
ปนัดดา ศิริพัฒนกุล. (2558). การศึกษาบทบาทการนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดระยอง จันทบุรีและตราด. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
พัชรี วรรณมโนมัย. (2561). การส่งเสริมการวิจัยในชั้นเรียนของครูระดับมัธยมศึกษา: กรณีศึกษาจังหวัดชายแดนใต้. วารสารครุศาสตร์ศึกษา, 9(1), 31–45.
เมธีนี สะไร. (2560).การนเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษา กลุ่มสหพัฒนา อำเภอรือเสาะ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส เขต 1. ใน การศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
ยุทธนา เกื้อกูล. (2560).การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดชายแดนภาคใต้เพื่อสร้างผู้เรียนสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์. ใน วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. วิทยาเขตปัตตานี
รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2559).การพัฒนาองค์ความรู้หลักสูตรฐานสมรรถนะด้านภาษา: กรณีศึกษาท่าน้ำโมเดล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 34(1), 99–112.
ศุภลักษณ์ ลีฬหคุณากร. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับผลการดำเนินการนิเทศภายในของสถานศึกษาตามการรับรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. ใน วิทยานิพนธ์ ค.ม. การบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
Beach, D.M., & Reinhartz, J. (2000). Supervisory leadership: Focus on instruction. Boston: Allyn and Bacon.
Brigg. T. H., & Justman, J. (1952). Improving Instruction through Supervision. New York: McMillan.
DuFour, R., & Eaker, R. (1998). Professional learning communities at work: Best practices for enhancing student achievement. National Education Service.
Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). Teachers College Press.
Bush และ Middlewood (2005)
Glickman. (2007). Supervision and Instructional Leadership: A Developmental Approach. (6th ed.), Boston: Allyn & Bacon.
Glickman, C. D., Gordon, S. P., & Ross-Gordon, J. M. (2018). Supervision and instructional leadership: A developmental approach (10th ed.). Pearson.
Goldhammer, R., Anderson, R. H. & Krajewski, & R. J. (1993). Clinical Supervision : Special Methods for the Supervision of Teacher. (2nd ed). New York: Holt, Rinehart and Winston.
Harris, B. M. (1985). Supervision Behavior in Education. Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
Harris, Ben M. (2003). Supervisory behavior in education. (3nd ed.). Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational administration: Theory, research, and practice (9th ed.). McGraw-Hill Education.
Krejcie, R. V. &Daryle, W. M. (1970). Determining Sampling Size forResearch Activities.Journal of Education and Psychological Measurement, 10(11), 308.
