SOCIAL WELFARE SERVICE MANAGEMENT FOR THE ELDERLY IN RANGSIT CITY MUNICIPALITY, PATHUMTHANI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research aims to: 1) Study the level of social welfare service provision for the elderly, and 2) Compare the provision of social welfare services for the elderly in Rangsit City Municipality, Pathum Thani Province, based on personal factors. This is a quantitative research. The conceptual framework is based on the guidelines of the Department of Local Administration, Ministry of Interior (2005). The population consists of 8,503 elderly individuals residing in Rangsit City Municipality. The sample size of 382 people was calculated using Taro Yamane’s formula. The research instrument was a five-point Likert scale questionnaire. The statistics used for data analysis included frequency distribution, percentage, mean, standard deviation, t-test, and F-test.
The research findings revealed that: 1) The overall level of social welfare service provision for the elderly was at a high level. When considering each aspect from highest to lowest mean scores, all six aspects were found to be at a high level. These aspects are, in order: income (highest mean), followed by recreation, social services, social security, health and medical care, and housing (lowest mean). 2) The comparison of social welfare service provision for the elderly in Rangsit City Municipality, Pathum Thani Province, classified by personal factors, showed that elderly individuals with different gender, age, educational background, and occupation did not have significantly different opinions regarding the provision of social welfare services, at the 0.05 significance level.
Article Details
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
______. (2566). รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2566. กรุงเทพฯ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2552). คู่มือแนวทางดาเนินการด้านสวัสดิการสังคมและ การสังคมสงเคราะห์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการ ปกครองท้องถิ่น.
______. (2548). มาตรฐานการสงเคราะห์ผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น.
กระทรวงการคลัง. (2543), พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง.
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ. (2547). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546. กรุงเทพฯ: เจ เอส การพิมพ์.
ธนพร วิจิตรกุลวงศา. (2561). นโยบายสวัสดิการสังคม: แนวคิด ทฤษฎี และการประยุกต์ใช้ในบริบทไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นงเยาว์ เนียมโภคะ. (2564). การส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ: มุมมองจากงานสังคมสงเคราะห์. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 29(1), 45–60.
บุญมาก มากสุข. (2558). การบริหารจัดการสวัสดิการผู้สูงอายุขององค์การ บริหารส่วนตำบลบัวลอย อำเภอหนองแค จังหวัดสระบุรี. ใน การค้นคว้าอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
บุษยา พาสุกรี. (2563). การบริหารจัดการงานสวัสดิการของผู้สูงอายุในเขตเทศบาล เมืองอโยธยา อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
ประยุทธ ทองอยู่. (2560). ทัศนคติของผู้สูงอายุที่มีต่อการจัดการสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลคลองตำหรุ อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. ใน งานนิพนธ์ รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารงานยุติธรรมและสังคม มหาวิทยาลัยบูรพา.
มนตรี พรมน้อย. (2559). ความพึงพอใจของผู้สูงอายุต่อการจัดสวัสดิการสังคมของเทศบาล ตำบลบ้านคลอง อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก. ใน วิทยานิพนธ์ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
ศศิวิมล กอง ทรัพย์เจริญ. (2563). ความต้องการสวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุในเขตตำบลตาสิทธ์ อำเภอปลวกแดง จังหวัดระยอง. ใน งานนิพนธ์ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2564). ความเหลื่อมล้ำและการพัฒนาระบบสวัสดิการสังคมในประเทศไทย. วารสารรัฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ, 12(1), 1-18.
สำนักงานส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2542). คู่มือส่งเสริมสุขภาพที่พึงประสงค์ในผู้สูงอายุสำหรับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข. นนทบุรี: โรงพิมพ์สหกรณ์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2566). สถิติจำนวนประชากรผู้สูงอายุของประเทศไทย ปี 2566. จาก https://www.nso.go.th
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). ผลการสำรวจประชากรสูงอายุ พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers
Esping-Andersen, G. (1990). The Three Worlds of Welfare Capitalism. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. New York: Harper and. Row Publication.
United Nations. (2019). World Population Ageing 2019: Highlights. New York: United Nations, Department of Economic and Social Affairs. https://www.un.org/en/development/desa/population/theme/ageing