การจัดกิจกรรมการเล่านิทานแสนสนุกร่วมกับสื่อ Creative Science Craft เพื่อส่งเสริมความสามารถในการเล่าเรื่องของเด็กปฐมวัย

Main Article Content

นิตยา เทพนามวงศ์
ปิยนัยน์ ภู่เจริญ
กฤติมา ชูเพชร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถในการเล่าเรื่องของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเล่านิทานแสนสนุกร่วมกับสื่อ Creative Science Craft  กลุ่มเป้าหมายในการศึกษาครั้งนี้ คือ เด็กปฐมวัย จำนวน 13 คน โดยใช้แผนการจัดกิจกรรมการเล่านิทานแสนสนุกร่วมกับสื่อ Creative Science Craft เป็นเครื่องมือในการวิจัย และแบบประเมินความสามารถในการเล่าเรื่องของเด็กปฐมวัย โดยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ การหาค่าเฉลี่ย (Mean)


ผลการวิจัยพบว่า  เด็กปฐมวัยทุกคนมีความสามารถในการเล่าเรื่องหลังการจัดกิจกรรมการเล่านิทานแสนสนุกร่วมกับสื่อ Creative Science Craft  อยู่ในระดับคะแนนเพิ่มมากขึ้น ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากกิจกรรมการเรียนรู้ที่ออกแบบให้เด็กได้ลงมือปฏิบัติจริง มีส่วนร่วมทั้งในกระบวนการเล่านิทานและการทดลองทางวิทยาศาสตร์ อีกทั้งยังมีการกระตุ้นให้เด็กฝึกฝนการสรุปเนื้อเรื่องด้วยตนเอง  การเรียนรู้ผ่านกิจกรรมการเล่านิทานที่สนุกสนานยังช่วยให้เด็กเกิดความกระตือรือร้นและสนใจในเนื้อหาได้มากขึ้น

Article Details

ประเภทบทความ
บทความ

เอกสารอ้างอิง

กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2551). การศึกษาปฐมวัยหลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมศรี เอี่ยมไพจิตร. (2562). แนวทางการจัดประสบการณ์สำหรับเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุภางค์ จันทวานิช. (2550). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัญชลี เอี่ยมยิ้ม. (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเล่านิทานแบบวาดไปเล่าไปที่มีต่อความสามารถในการพูดเล่าเรื่องของเด็กปฐมวัย โรงเรียนบ้านค้อกำแพง จังหวัดศรีสะเกษ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

รุ่งเพชร หอมสุวรรณ์. (2564). การใช้กิจกรรมการเล่านิทานเพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์และการแก้ปัญหาของเด็กปฐมวัย. วารสารการศึกษาและการพัฒนาเด็กปฐมวัย, 14 (2), น.85–98.

Bruner, J.S., (1968). Processes of cognitive growth: Infancy. Clark University Press.