FACTORS INFLUENCING HOUSING PURCHASE DECISIONS IN LAMPANG PROVINCE AFTER THE COVID-19 PANDEMIC
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study demographic factors influencing residential property purchasing decisions; 2) analyze the behavior and primary objectives of working-age individuals, including their desire for environmentally friendly housing; and 3) examine the relationship between the marketing mix factors (7Ps) and residential purchase decisions of working-age individuals in Lampang Province. This quantitative research utilized purposive sampling to select a sample of 400 individuals. Data were analyzed using both descriptive statistics such as frequency, percentage, mean, and standard deviation, and inferential statistics using multiple regression.
The results revealed that 1) the demographic factor influencing residential property purchasing decisions, with a statistically significant effect at the 0.05 level, was status. This factor influences residential property type selection, as each type of housing meets different consumer needs. 2) Consumer behavior, with a statistically significant effect at the 0.05 level, was home ownership, followed by purchasing to prepare for marriage or family, and speculative investment. Buying for relatives, siblings, or children, respectively. Working-age consumers want housing that promotes sustainable living, has a design that supports energy saving, reduces environmental impact, and increases comfort for residents. 3) Marketing mix factors that influence decision-making. The analysis found that marketing mix factors affect the intention to buy housing, ranked from most to least as follows: price factors, product factors, physical environment factors, distribution channel factors, process factors, personnel factors, and marketing promotion factors.
Article Details
References
เฉลิมพล แจ่มจันทร์, & อรไท โสภารัตน์. (2012). การพำนักระยะยาวของคนญี่ปุ่นในจังหวัด เชียงใหม่: การวิเคราะห์ปัจจัยกำหนดในช่วงก่อน และ หลังการพำนัก. วารสารญี่ปุ่น ศึกษาธรรมศาสตร์, 29(1), 16-34.
วีณา ถิระโสภณ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อ บ้านจัดสรร ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน รายงานศึกษา อิสระปริญญามหาบัณฑิต. คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุษดี กลิ่นสอน. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้ออสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยของผู้บริโภคกลุ่ม Generation Y ในเขตกรุงเทพมหานครภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรค COVID-19. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ตระกูล คูถาวร, ส. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ตราสินค้าของอสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยแบบคอนโดมิเนียมระดับกลางขึ้นไป ในกลุ่มผู้บริโภคที่อาศัยอยู่ในในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.
นิรินธน์ สอดศรี. (2022). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อบ้านจัดสรรราคาไม่เกิน 5 ล้านบาทในพื้นที่พุทธมณฑลสาย 5 จังหวัดนครปฐม. วารสารการ จัดการโซ่คุณค่า และ กลยุทธ์ธุรกิจ, 1(1), 1-13.
ปิยะบุตร โกศลกิตติพงศ์. (2565). ปัจจัยการสื่อสารทางการตลาดดิจิตอลที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อโครงการจัดสรรของกลุ่มลูกค้าเจเนอเรชันวายในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีปทุม
ปิ่นกมล เรืองเดช, & เฉลิมพร เย็นเยือก. (2023). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อ อสังหาริมทรัพย์ประเภทที่อยู่อาศัยที่มีการใช้นวัตกรรมผลิตภัณฑ์ในจังหวัด ปทุมธานี. เศรษฐศาสตร์ และ บริหารธุรกิจปริทัศน์, 19(1), 94-11
มนัสชนก ไชยรัตน์. (2566). พฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนแปลงไปช่วงสถานการณ์ COVID-19 ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2(1), 1.
ยอดชาย จุมปาคำ และ ธนกร สิริสุคันธา. (2024). การสื่อสารการตลาดและการรับรู้คุณค่าที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อบ้านของผู้บริโภคในโครงการจัดสรร จังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 13(2), 67-82.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สมชาย หิรัญกิตติ และ ธนวรรช ตั้งสินทรัพย์ศิริ.(2550). การจัดการและพฤติกรรม องค์การ. กรุงเทพฯ: ไดมอนด์ อิน บิสซิเนสเวิลด์.
ศุภชัย ปัญญาวีร์, กาญจนาวรรณ์ ปัญญาวีร์, เกียรติศักดิ์ วงษ์ขันธ์ และ อภิวัฒน์ ปิดตะ. (2568). การออกแบบบ้านประหยัดพลังงาน เพื่อบ้านที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและลดค่าใช้จ่าย. เรียกใช้เมื่อ 11 มีนาคม 2568 จาก https://shorturl.asia/Y4S2o
อัครพงศ์ ศศิอภิภูวงค์. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อบ้านเดี่ยวในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. ใน การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
Carvalho, R., Liu, T., Zhang, F., Yu, R., & Oh, E. (2023). Key themes of Build-to-Rent: Developing a conceptual framework for achieving successful developments through a systematic literature review. Buildings, 13(8), 1926.
Chumkesornkulkit, P. (2021). อิทธิพลของการทำงานจากบ้าน การสนับสนุนทางสังคมจากการทำงาน การสนับสนุน การทำงานเสมือน และ ความสมดุลระหว่างชีวิตการทำงาน และ ครอบครัวที่มีต่อสุขภาวะของพนักงาน. Sripatum Review of Humanities and Social Sciences, 21(2), 126-139.
Cochran, W. G. (1954). The combination of estimates from different experiments. Biometrics, 10(1), 101-129.
Engel, J. F., Kollat, D. T., & Blackwell, R. D. (1968). Consumer behavior. New York: Holt, Rinehart, and Winston.
Harrell, G. D. (1986). Consumer behavior. Dryden Press.
Jowett, T. (2014). Why Asia now: The case for Asia real estate. เว็บไซต์จังหวัดลำปาง. (n.d.). ข้อมูลทั่วไปจังหวัดลำปาง. Retrieved from www2.lampang.go.th
Jumpathong, K., & Jongadsayakul, W. (2022). การศึกษาความต้องการ ซื้อ อสังหาริมทรัพย์ ของ GEN Y ในพื้นที่ กรุงเทพมหานคร และ ปริมณฑล. Journal of Buddhist Education and Research (Online), 8(2), 142-152.
Kotler, P. (2011). Philip Kotler's contributions to marketing theory and practice. In Review of Marketing Research: Special Issue–Marketing Legends (pp. 87-120). Emerald Group Publishing Limited.
Magrath, A. J. (1986). When marketing services, 4 Ps are not enough. Business Horizons, 29(3), 44-50.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1987). Consumer behavior. (3rd ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice- Hall.
Thai PBS. (28 มีนาคม 2563). สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 ในประเทศไทย. Retrieved from www.thaipbs.or.th
