โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา ที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา
2) ตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา และ
3) ศึกษาเส้นทางอิทธิพลของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 1,040 คน การได้มาของกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงยืนยัน (CFA) และตรวจสอบความสอดคล้องตามทฤษฎีกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลการวิจัย พบว่า
- ผลการศึกษาองค์ประกอบของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบหลัก 20 องค์ประกอบย่อย 70 ตัวบ่งชี้ พบว่าทุกองค์ประกอบผ่านเกณฑ์ที่กำหนดไว้
- ผลการตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ที่ได้พัฒนาขึ้นสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีค่า Chi-square = 14.051, df = 15, p-value = 0.552, χ2/df = 0.999, GFI =0.973, AGFI = 0.898 ,RMR = 0.002, RMSEA = 0.00
- ผลการศึกษาเส้นทางอิทธิพลของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา มีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 1.00 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยสัดส่วนของความเชื่อมั่นได้ของโมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานได้ร้อยละ 100
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). นโยบายการจัดการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564 - 2565. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กวิสรา อับดุลลาติฟ. (2564). การเสริมแอปพลิเคชันการเรียนการสอนเชิงรุก สาหรับกูเกิลคลาสรูม เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพด้านสมรรถนะหลักของนักศึกษาอาชีวศึกษา. กรณีศึกษาวิทยาลัย การอาชีพปัตตานี. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
จตุรงค์ ธนะสีสังกูร. (2563). ภาวะผู้นำทางวิชาการและการพัฒนาหลักสูตร. นครราชสีมา: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา.
เชษฐชาย วรรณประพันธ์. (2564). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) เพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษาสถานศึกษาลำพระเพลิงพิทยาคม. กรุงเทพฯ: สำนักงานเว็บไซต์ครูบ้านนอกดอทคอม
นที มณีรัตน์. (2565). ประสิทธิผลโรงเรียน School Effectiveness. วารสารการบริหารนิติ บุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, ปีที่ 1. 313 – 334
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). สถิติชวนใช้. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น
ปิยพร บุญใบ. (2563). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผล การประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสกลนคร เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ ค.ม. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปุณยวีร์ อวยชัยสวัสดิ์.(2561). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำพลังบวกของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 6(2), 72.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนยุทธศาสตร์ กระทรวงศึกษาธิการพ.ศ. 2563-2565. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). การจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะเชิงรุก. นนทบุรี: เซ็นจูร.
Bloom, Bs. (1956). A taxonomy of educational objectives: Handbook I The cognitive domain. Longman, Green Co. New York.
Bonwell, C. C. & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating excitementin the classroom. Washington Dc: The Washington university.
Davis, K. I., and Thomas, P. I. (1989). Human characteristic and school learning. New York: Mc Graw Hill.
Glickman. (2007). Supervision of Instruction : A developmental approach. (5th Ed). Boston : Allyn and Bacon
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis. (7th ed). Pearson : New York.
Hallinger and Murphy, J. (1985). Assessing the instructional management behavior of principal. The elementary school journal, 86(2), 221-224.
Perkey, S.C., And Smith, M.S. (January 1993). Effective schools : A review. elementary school journal, 83(4), 221.
Krung S. (1992). Developing social skills. New York: University of L. Illinois.
Wright, S. (1934). The method of path coefficients. In annals of mathematical statistics, V.5, 161-215