ประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชน 2) เปรียบเทียบประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานีจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล เป็นวิจัยเชิงปริมาณ กรอบแนวคิดใช้แนวคิดและทฤษฎีของ โรเบิร์ต เอส แคปแลน และเดวิด พี นอร์ตัน ประชากรที่ใช้ คือ ประชาชนในเขตอำเภอ สามโคก จังหวัดปทุมธานี จำนวน 22,431 คน นำไปคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโร ยามาเน ได้ จำนวน 398 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามแบบประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และค่าเอฟ
ผลการศึกษา พบว่า 1) ระดับประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชน โดยรวมอยู่ในระดับดีมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านค่าเฉลี่ยมากไปน้อย พบว่า อยู่ในระดับมากทั้ง 4 ด้าน ได้แก่ ด้านโครงสร้างพื้นฐาน มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านการเรียนรู้และพัฒนา ด้านพึงพอใจของผู้รับบริการ และด้านการให้บริการมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ตามลำดับ 2) ผลการเปรียบเทียบประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานีจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า ประชาชนที่มีระดับการศึกษา รายได้ แตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชนไม่แตกต่างกัน ส่วนประชาชนที่มี เพศ อายุ และอาชีพ มีความคิดเห็นต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นของสำนักงานพัฒนาชุมชนแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงมหาดไทย. (2559). ระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการจัดทำแผนพัฒนา (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2559. กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2562). แนวทางการจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566–2570). กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.
โกวิทย์ พวงงาม. (2554). การปกครองท้องถิ่นไทย: หลักการและมิติใหม่ในอนาคต. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
ชูชาติ ผดุงชัย. (2565). รูปแบบการจัดทำแผนพัฒนาชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบลหัวไผ่ อำเภอเมืองอ่างทอง จังหวัดอ่างทอง. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ธนกฤต โพธิ์เงิน. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดปทุมธานี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(10), 193–207.
พรชัย เทพปัญญา. (2560). การพัฒนาศักยภาพและเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 12(2).
พีรพล ไชยณรงค์ศักดิ์. (2562). ประสิทธิผลการดำเนินงานตามแผนพัฒนาท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลบ้านใหม่ อำเภอหนองบุญมาก จังหวัดนครราชสีมา. ใน สารนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สุวิมล ติรกานันท์. (2551). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2542). พระราชบัญญัติการจัดทำแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. เรียกใช้เมื่อ 12 มกราคม 2568จากhttp://www.oic.go.th
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2542). พระราชบัญญัติแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2543). นโยบายพรรคการเมืองต่อการกระจายอำนาจด้านสุขภาพ. กรุงเทพฯ: ไม่ระบุสำนักพิมพ์.
อาชัญญา รัตนอุบล. (2540). กระบวนการการฝึกอบรมสำหรับการศึกษานอกระบบโรงเรียนประชาชน. กรุงเทพฯ: ไม่ระบุสำนักพิมพ์.
Best, J. W. (1981). Research in education (4th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.
Hatry, H. P. (2006). Performance measurement: Getting results (2nd ed.). Urban Institute Press.
Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). The balanced scorecard: Translating strategy to action. Harvard Business School Press.
Likert, R. (1967). The human organization: Its management and value. New York: McGraw-Hill.
Steers, R. M. (1977). Organizational effectiveness: A behavioral view. Pacific Palisades, CA: Goodyear Publishing Company.
UN-Habitat. (2009). Planning sustainable cities: Global report on human settlements 2009. Earthscan.
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis (2nd ed.). New York: Harper and Row.
