แนวทางวางแผนการพัฒนารูปแบบการขนส่งสินค้าทางถนนเพื่อการเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันของผู้ให้บริการโลจิสติกส์ ในเขตภาคตะวันออก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้เป็นการศึกษาแนวทางวางแผนการพัฒนารูปแบบการขนส่งสินค้าทางถนนเพื่อการเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันของผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในเขตภาคตะวันออก มีวัตถุประสงค์ในการวิจัย 1) เพื่อศึกษาปัญหาการขนส่งสินค้าทางถนนของผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในเขตภาคตะวันออก 2) เพื่อศึกษาผลกระทบต่อการจัดการขนส่งสินค้าทางถนนของอุตสาหกรรมผู้ให้บริการโลจิสติกส์ของผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในเขตภาคตะวันออก 3) เพื่อศึกษารูปแบบการขนส่งสินค้าทางถนนของอุตสาหกรรมของผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในเขตภาคตะวันออก และ 4) เพื่อศึกษาแนวทางวางแผนการพัฒนารูปแบบการขนส่งสินค้าทางถนนเพื่อการเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันของผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในเขตภาคตะวันออก ซึ่งทำการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 ราย และได้ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติการวิเคราะห์การถดถอย
ผลการวิจัยพบว่า วัตถุประสงค์ที่ 1 พบว่าปัญหาหลักของผู้ให้บริการโลจิสติกส์คือขาดความรู้และงบประมาณในการนำเทคโนโลยีมาใช้ (ร้อยละ 88.1) รวมถึงปัญหาด้านการบริหารจัดการและกฎหมายที่ไม่เอื้อต่อการดำเนินงาน วัตถุประสงค์ที่ 2 ผลกระทบจากปัญหาดังกล่าวทำให้ต้นทุนเพิ่มขึ้นและลดความสามารถในการแข่งขัน โดยต้นทุนเชื้อเพลิง ค่าจ้าง และค่าบำรุงรักษายานพาหนะสูงขึ้น (ร้อยละ 91.1) ส่งผลให้บริการล่าช้าและขาดความแม่นยำ วัตถุประสงค์ที่ 3 ผู้ให้บริการส่วนใหญ่ใช้รูปแบบการขนส่งแบบรายย่อย (ร้อยละ 83.2) และยังคงใช้การบริหารจัดการแบบดั้งเดิม (ร้อยละ 70.3) โดยขาดความรู้ด้านเทคโนโลยีและโลจิสติกส์ วัตถุประสงค์ที่ 4 แนวทางพัฒนาประกอบด้วยการนำเทคโนโลยีมาใช้ เช่น ระบบติดตามสินค้าแบบเรียลไทม์และการใช้ Big Data รวมถึงการฝึกอบรมบุคลากรและการรวมกลุ่มผู้ประกอบการ เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมการขนส่งทางบก. (2567). แผนพัฒนาระบบโลจิสติกส์การขนส่งทางถนน พ.ศ. 2567–2570. เรียกใช้เมื่อ 12 มกราคม 2568 จาก https://www.dlt.go.th.
จินตนา สีหาพงษ์. (2560). แนวทางการพัฒนาขีดความสามารถทางการแข่งขันของผู้ประกอบการขนส่งสินค้าทางถนนของไทยเพื่อรองรับการเปิดเสรีทางการค้า. วารสารการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย,7(พิเศษ), 94–111.
พรรณวดี เลิศลุมพลีพันธุ์. (2562). ขีดความสามารถในการแข่งขันการส่งออกมะม่วงของไทยโดยเปรียบเทียบกับประเทศฟิลิปปินส์ และ ประเทศอินเดีย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 13(2), 68–77.
รุ่งนภา เลิศพัชรพงศ์, กัญญทอง หรดาล. (2566). การศึกษาบริบทแวดล้อมทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในเขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์, 1(3), R1058–R1058.
วิเชียร สกุลวงค์, บรรพต วิรุณราช. (2564). การพัฒนารูปแบบการขนส่งสินค้าเพื่อสร้างผลสัมฤทธิ์ของผู้ประกอบการไทยด้านการขนส่งสินค้าในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว [The development of the transportation model for the Thai entrepreneur’s achievement in the transportation of goods to Lao People’s Democratic Republic]. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 13(1), 133–152.
วิทยา สุหฤทดำรง. (2560). การจัดการโลจิสติกส์และการจัดการห่วงโซ่อุปทาน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิลปะชัย วัชรชวกุล, กุลธิดา ลิ้มเจริญ, ภัทรี ฟรีสตัด. (2566). ปัจจัยด้านการบริหารโลจิสติกส์และคุณภาพการบริการที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการขนส่งสินค้าในพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก (EEC). วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์, 3(2), 94–109.
สุพิศ ศิริจิรัสยา, วาสนา จรูญศรีโชติกำจร. (2567). ประสิทธิภาพการจัดการโลจิสติกส์ที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานด้านการเงินของโรงงานอุตสาหกรรมในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษตาก อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารวิทยาการจัดการและการบัญชี, 3(1), 87–101.
Logistics Digest. (2008). Thailand’s logistics outlook. จาก http://www.logistics digest.com/thailands-logistics-outlook
