การประยุกต์หลักพรหมวิหาร 4 เพื่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของ ตำบลหนองขอนกว้าง อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาหลักพรหมวิหาร 4 ในพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของตำบลหนองขอนกว้าง อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี และ 3) เพื่อการประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 เพื่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของตำบลหนองขอนกว้าง อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี การวิจัยเป็นเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลจากเอกสาร และสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 25 รูป/คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ในการเก็บข้อมูล แล้วใช้การวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่า
1) หลักพรหมวิหาร 4 ประกอบด้วย เมตตา การปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข, กรุณา การปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์, มุทิตา การยินดีในความสุขของผู้อื่น, และ อุเบกขา การวางใจเป็นกลางและยอมรับความจริง เป็นหลักธรรมสำคัญที่ช่วยให้การบริหารกิจการคณะสงฆ์มีประสิทธิภาพและยั่งยืน
2) สภาพปัจจุบันของการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของตำบล พบว่า การบริหารกิจการคณะสงฆ์ในตำบลประสบความสำเร็จในหลายด้าน แต่ยังมีปัญหาด้านทรัพยากรและการมีส่วนร่วมจากชุมชน เช่น การศึกษาพระปริยัติธรรมและการเผยแผ่ธรรมะที่ยังขาดทรัพยากร การช่วยเหลือผู้ยากไร้และการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่ต้องการการสนับสนุนเพิ่มเติม
3) การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 เพื่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของตำบล พบว่า การบริหารกิจการคณะสงฆ์ช่วยเสริมสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในชุมชน โดยการใช้เมตตาและอุเบกขาในการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างพระสงฆ์และประชาชน, กรุณาและมุทิตาในการส่งเสริมการศึกษาและพัฒนาคุณธรรม การใช้หลักธรรมเหล่านี้ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาและการสังคมสงเคราะห์ ช่วยส่งเสริมความสงบสุข ยุติธรรมในชุมชน ทำให้การพัฒนาเป็นไปอย่างยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธีรศักดิ์ มูลบูรณ์. (2561). การศึกษาเกี่ยวกับหลักพรหมวิหาร 4 และการประยุกต์ใช้ในองค์กรพัฒนาและคณะสงฆ์. การประชุมวิชาการพระพุทธศาสนา, 14(3), 50-62.
พระครูโพธิกิตติคุณ (กิตติพงษ์ สุปญฺโญ). (2564). การบริหารกิจการคณะสงฆ์ตามหลักธรรมาภิบาลเชิงพุทธของคณะสงฆ์ภาค 3. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสมุห์ธรรพ์ณธร ธมฺมทินฺโน (ศรีสกุลประเสริฐ). (2563). รูปแบบการส่งเสริมประสิทธิภาพภาวะผู้นำของเจ้าอาวาส เชิงพุทธบูรณาการ. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมมุนี (สุรศักดิ์ สิริพฺชโย). (2558). การประยุกต์หลักพรหมวิหาร 4 ในการพัฒนาสังคมและการบริหารองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.
พระราชวัลภาจารย์ (ดาวเรือง อาจารคุโณ/คุณเมฆ). (2564). ภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในการปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระศรีสัจญาณมุนี (สุมินทร์ ยติกโร). (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานกิจการคณะสงฆ์ในจังหวัดชัยภูมิ. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วรวุฒิ ภูมิพัฒน์. (2563). หลักพรหมวิหาร 4 และบทบาทในการพัฒนาชุมชนตามแนวพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนา. (2555). หลักพระพุทธศาสนาในกิจกรรมทางศาสนาและสังคม. วารสารพระพุทธศาสนา, 10(1), 70-85.
สุดา ชินวงศ์. (2559). การบริหารคณะสงฆ์ในประเทศไทย: การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพระสงฆ์และประชาชน. วารสารการศึกษาพระพุทธศาสนา, 21(2), 124-135.
