DEVELOPMENT OF BUDDHIST HUMAN PROPHECY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article is an education. Human resource development according to Buddhist principles the study identifies that most human resource development is organizational development to drive the organization to be more efficient. Because human resources are an important part of helping to develop an organization to be able to progress by using personnel to be able to achieve goals or for the organization to develop into a professional level appropriately. The author has applied the Buddhist principles in using the 5 principles of plurality as the principle of human resource development, which leads to "principled knowledge development, to develop work by analyzing important issues, and then to create words that are interesting to follow, to develop mistakes with reason, and to develop individuals with wisdom".
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ชมรมธรรมธารา. (2555). พหุสฺสุต (บาลีวันละคำ 66). จาก https://dhamtara.com/?p=1112
เทศบาลเมืองทุ่งสง. (2560). ประยุกต์พุทธธรรมมาใช้กับการบริหาร (พหูสูต 5 ระดับ). เรียกใช้เมื่อ 12 ธันวาคม 2567 จาก https://www.tungsong.com/Read/prayuak/p_8.htm
ธีรวี ทองเจือ และปรีดี ทุมเมฆ. (2560). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ในศตวรรษที่ 21: มิติด้านการศึกษา. วารสารสันติศึกษาปรทรรศน์ มจร, 5(3), 389-403.
นางปาลิดา สวนชังและนางสาวนันทิชา เรืองวินิตวงศ์. (2552). มงคลที่ 7 เป็นพหูสูต. เรียกใช้เมื่อ 12 ธันวาคม 2567 จาก http://old.thaigoodview.com/node/44458
บริษัท ฟิวชั่น โซลูชั่น จำกัด. (2564). หลักการในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. เรียกใช้เมื่อ 12 ธันวาคม 2567 จาก https://www.optimistic-app.com/hrd/
บริษัท เอฟ ดี ไอ กรุ๊ป. (2566). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ (HRD). เรียกใช้เมื่อ 12 ธันวาคม 2567 จาก https://fdi.co.th/th/blog/การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์
บริษัท ฮิวแมนซอฟท์ จำกัด. (2565). HRM VS HRD ต่างกันอย่างไร. เรียกใช้เมื่อ 12 ธันวาคม 2567 จาก https://www.humansoft.co.th/th/blog/hrm-vs-hrd
พระมหาดำรงค์ ปชฺโชตชโย (สัมพะวงศ์) สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย พระมหาสมบัติ ธนปญฺโญ และสมหมาย จันทร์เรือง. (2563). การเรียนรู้ตามหลักพหูสูต 5 ของผู้เรียนโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกบาลี จังหวัดปทุมธานี. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 7(1), 88-97.
พระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ. (2560). มงคลชีวิต 38 ประการ เป็นพหูสูต. เข้าถึงได้จาก https://www.kalyanamitra.org/th/mngkhlchiwit38_detail.php?page=96
มีเดียไลบารี่. (2560). ศึกษาให้เป็นพหูสูต. เรียกใช้เมื่อ 1 ธันวาคม 2567 จาก http://media.mcu.ac.th/e-content/sathon/_9.html
ไลฟ์สตูดีดอทเน็ต. (2559). ธรรมะในการสื่อสาร (ลักษณะของสารที่ดีควรเป็นอย่างไร). เรียกใช้เมื่อ 12 ธันวาคม 2567 จาก https://www.lifestudies.net/Article_202_14_10.html
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2566). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 35). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิธรรมกุศลจิต.
สุภาพร พิศาลบุตร และยงยุทธ เกษสาคร. (2545). การพัฒนาบบุคคลและการฝึกอบรม. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด วีเจ พริ้นติ้ง.
เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2561). พหูสูต 5 ระดับ. เข้าถึงได้จาก https://www.matichonweekly.com/column/article_149784
เอกสิทธิ์ สนามทอง. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : แนวทางพัฒนาสู่ความสำเร็จขององค์การ. วารสารเกษมบัณฑิต, 20(1), 64-77.
MISS NAN CHO CHO NAING.(2020). An Application for Bahusacca for LivingContemporarySociety Available: http://www.grad.mcu.ac.th/wp-content/uploads/2020/05/7.MISS-NAN-CHO-.pdf
Nadler & Wiggs. (1989). Managing human resources development. SanFrancisco, California:Jossey-Bass
