THE EFFECTS OF CREATIVE ART ACTIVITIES WITH MUSIC TO ENHANCE CONCENTRATION IN EARLY CHILDHOOD AT BANPANGPRING SCHOOL, NAKHON SI THAMMARAT
Main Article Content
Abstract
This research aimed to compare the concentration of preschool children before and after receiving creative art activities with music at Ban Phang Pring School, Nakhon Si Thammarat Province. The population consisted of 14 male and female preschool children aged 5-6 years studying in kindergarten year 3, semester 2, academic year 2024, Ban Phang Pring School. The research instruments were 32 creative art activities with music plans, 8 weeks, 4 days a week, 50 minutes a day. The index of consistency was 0.92 and the preschool children's concentration observation form, consisting of 2 dimensions, 6 items: 3 action items and 3 social items, with a index of consistency of 1.00. The statistics used in this research were the mean and standard deviation.
The results of the research found that the concentration of preschool children after receiving creative art activities with music was higher than before the experiment, both overall and in each aspect.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมวิชาการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพมหานคร: ครุสภาลาดพร้าว.
กิติศักดิ์ เสียงดี. (2563). การศึกษากิจกรรมดนตรีที่ส่งผลต่อทักษะทางสังคมของเด็กออทิสติก ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง (ฝ่ายประถม). ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทร วิโรฒ.
คัดนางค์ มณีศรี. (2556). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: ช่อระกาการพิมพ์.
ธัญญารัศมิ์ ศิริกลิ่นแคฆ์. (2564). ผลของการใช้โปรแกรมโยคะเพื่อส่งเสริมสมาธิในนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลาย. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษาและวิทยาศาสตร์การออกกำลังกาย. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มณีรัตน์ ภูทะวัง. (2560). การพัฒนาการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อฝึกสมาธิเด็กปฐมวัย. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
มยุเรศ มัชฌิโม, & รุ่งลาวัลย์ ละอำคา. (2564). การจัดกิจกรรมตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการมีสมาธิของเด็กปฐมวัย. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(3), 618–632.
รชต ถนอมกิตติ. (2560). ผลของโปรแกรมการเต้นแอโรบิกที่มีต่อสมาธิของเด็กก่อนวัยเรียน. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาพัฒนาการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทร วิโรฒ.
วลัยพร ห้องแซง. (2563). ผลของโปรแกรมการให้คำปรึกษากลุ่มแบบเกสตัลท์ผ่านกิจกรรมศิลปะที่มีต่อสมาธิของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิชัย วงษ์ใหญ่และมารุต พัฒผล. (2562). สมาธิกับการคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.