วิธีการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนตามแนวทาง ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

Main Article Content

พระสมุห์สุทธิพงษ์ สิริวฑฺฒโน
สมชัย ศรีนอก
พระมหาสมบูรณ์ สุธมฺโม

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิธีพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง พบว่า คุณภาพชีวิต หมายถึง การรับรู้ถึงความพึงพอใจในการดำรงชีวิต การมีชีวิต ความเป็นอยู่ที่ดีในด้านสุขภาพกาย ด้านจิตใจ ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม ด้านสิ่งแวดล้อม และการมีคุณภาพชีวิต ทั้งในส่วนบุคคล ครอบครัวและชุมชน รู้จักการบริหารตนเอง เอื้ออาทรต่อบุคคลอื่นมีอาชีพและรายได้ที่พอเพียงต่อการดำรงชีวิต ทำให้ชีวิตมีคุณค่า มีความเจริญงอกงาม ช่วยให้ปัญหาอุปสรรคต่าง ๆ ในสังคมลดน้อยลง ประโยชน์ของคุณภาพชีวิตของชุมชน ได้แก่ (1) ช่วยให้บุคคลสามารถดำเนินชีวิติอยู่ในสังคมโดยมีแนวทางในการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นส่งผลให้สังคมมีความสงบสุข 
(2) ช่วยกระตุ้นให้บุคคลและสังคมเกิดความกระตือรือร้นเร่งคิดปรับปรุงตนเอง สังคม และสิ่งแวดล้อม (3) ช่วยให้บุคคลรู้จักใช้ปัญญา มีเหตุผล มีคุณธรรมจริยธรรม เพื่อนำหลักการบริหารมาใช้แก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับตนเองและสังคม  (4) ช่วยให้บุคคลและสังคมอยู่ร่วมกันด้วยความสมานฉันท์ ช่วยลดปัญหาความขัดแย้งในสังคม (5) ช่วยให้บุคคลและสังคมมีความรู้ความเข้าใจอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข ส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมประเพณี และศักยภาพของชุมชนที่ยึดถือปฏิบัติตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ได้แก่ (1) ส่งเสริมการรวมตัวของชุมชน (2) จัดให้มีกระบวนการเรียนรู้ของชุมชนอย่างต่อเนื่อง (3) ส่งเสริมให้กลุ่มปราชญ์ชาวบ้านถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น (4) สร้างภูมิคุ้มกันให้ชุมชนพร้อมเผชิญการเปลี่ยนแปลง (5) สร้างโอกาสและสภาพแวดล้อมในชุมชนให้เอื้อต่อการศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิต (6)  สร้างความมั่นคงของเศรษฐกิจ

Article Details

ประเภทบทความ
บทความ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2554). พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาเด็กและเยาวชนแห่งชาติ พ.ศ. 2550. กรุงเทพมหานคร: สำนักการพิมพ์ สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ และผู้สูงอายุ.

จักรี สว่างไพร. (2525). การศึกษาคุณภาพชีวิตการทำงานครูโรงเรียนแห่งหนึ่งในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาในจังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตร์และนิติศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ชาญชัย อินทรประวัติ. (2547). การพัฒนาคุณภาพชีวิต. นครราชสีมา: เอเชียสาส์น.

นิธิ เอี่ยวศรีวงศ์. (2546). มิติทางวัฒนธรรมในยุคเศรษฐกิจพอเพียง ความหมายและความสำคัญวรรณกรรมปริทัศน์ที่เกี่ยวข้องกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร : เพชรรุ่งการพิมพ์.

นิิรันดร์ สุธีนิรันดร์. แนวทางการพัฒนาการจัดการกระบวนการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งแก่ชุมชนท้องถิ่น. เรียกใช้เมื่อ 30 มิถุนายน 2568 จาก http//dekdee.buu.ac.th.

ประภาพร จินันทุยา. (2536). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในชมรมทางสังคมผู้สูงอายุดินแดง. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ปรียานุช พิบูลสราวุธ. (2544). ความเปราะบางทางเศรษฐกิจและสังคม: ประสบการณ์จากประเทศไทย(Socioeconomic Vulnerability: Experience from Thailand). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์.

พัชรี หล้าแหล่ง. (2556). การศึกษาคุณภาพชีวิตและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของเกษตรกรชาวสวนปาล์มน้ำมันในพื้นที่ภาคใต้. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ภัทราภา สุขสง่าและพรรณทิพา ศักด์ทอง. (2557). การทดสอบเบื้องต้นแบบประเมินผลลัพธ์ด้านการใช้ยาที่ได้จากการรายงานของผู้ป่วยสำหรับคุณภาพชีวิตด้านยาโดยมีใช้วิธีเชิงผสมผสาน. วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ, 9(4),203.

เลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2554). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550. กรุงเทพมหานคร: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

ศูนย์ประสานงานการพัฒนาชนบทแห่งชาติ. (2551). อ้างถึงใน วราพรรณ ลิลัน. คุณภาพชีวิตของชาวนาในพื้นที่ตำบลกระแชง อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ ปัญหาพิเศษบัณฑิต. ใน วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธรจังหวัดยะลา. สาขาสาธารณสุขชุมชน.

สรรเสริญ วงศ์ชอุ่ม. (2546). การพัฒนาประเทศ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาการเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ.

สุกัญญา มาลาอี. (2557). คุณภาพชีวิตการทำงานของข้าราชการครู สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้วเขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุเมธ ตันติเวชกุล. (2549). เศรษฐกิจพอเพียงตามแนวพระราชดำริ. เอกสารอัดสำเนาการบรรยายพิเศษวันที่ 14 มิถุนายน 2554. สำนักงานที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2547). การประยุกต์ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพัฒนาไทย สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากประราชดำริ. (2555). เศรษฐกิจพอเพียงปรัชญาชี้ถึงแนวทางการดำรงชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: บางพลัด.

สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ. นโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพ. เรียกใช้เมื่อ 30 มิถุนายน 2568 จาก https://www.nationalhealth.or.th/en/node/2110

สำนักนายกรัฐมนตรี. (2554). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบเอ็ด พ.ศ. 2555-2559. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำราญ จูช่วย. (2554). วิถีชีวิตคนในชุมชนริมคลองบางกอกน้อยตอนบน จังหวัดนนทบุรีที่สอดคล้องกับแนวคิดปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. ใน รายงานการวิจัย. ทุนอุดหนุนการวิจัยจากวิทยาลัยราชพฤกษ์.