ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการเติบโตของแรงงานในองค์กรและการพัฒนาสมรรถนะในกลุ่มอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. วิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเติบโตของแรงงานในองค์กรและการพัฒนาสมรรถนะในกลุ่มอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย 2. เพื่อพัฒนารูปแบบปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการเติบโตของแรงงานในองค์กรและการพัฒนาสมรรถนะในกลุ่มอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง จากเจ้าของกิจการรวมทั้งระดับผู้จัดการฝ่ายต่างๆ ผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 5 ราย และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ พนักงานอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย โดยมีจำนวนประชากร 100,000 ราย กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง ตามเกณฑ์ของทาโร่ ยามาเน่ จำนวนกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ 398 ราย โดยใช้วิธีสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบประเมิน และใช้โปรแกรมสำเร็จรูป วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์ตัวแบบจำลองสมการโครงสร้าง (Structural Equation Model)
ผลการวิจัยพบว่า
1) ผลการวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเติบโตของแรงงานในองค์กรและการพัฒนาสมรรถนะในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย ทั้ง 6 ปัจจัย ได้แก่ 1. ปัจจัยการพัฒนาทุนมนุษย์ 2. ปัจจัยความก้าวหน้าในงานอาชีพ 3. ปัจจัยการฝึกอบรมพนักงานในองค์กร 4. ปัจจัยการสร้างแรงจูงใจในการทำงาน 5. ปัจจัยค่าจ้างต่อผลิตภาพแรงงาน และ 6. ปัจจัยการเติบโตของแรงงาน ส่วนใหญ่ส่งผลต่อการเติบโตของแรงงานในองค์กรและการพัฒนาสมรรถนะในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย
2) ผลการพัฒนารูปแบบปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการเติบโตของแรงงานในองค์กรและการพัฒนาสมรรถนะในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ไทย แบบจำลองสมการโครงสร้างมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 129.18, df = 109, P-Value = 0.07384, GFI = 1.962, AGFI = 0.971 และ RMSEA = 0.014 CFI = 0.984, RMR = 0.008 และ CN = 1126.017) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ .01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงอุตสาหกรรม. (2566). แผนแม่บทอุตสาหกรรมยานยนต์ สถาบันยานยนต์ กระทรวงอุตสาหกรรม. เรียกใช้เมื่อ 2 มีนาคม 2567 จาก http://www.nso.go.th/sites /2024/DocLib13/ธุรกิจและอุตสาหกรรม/2012_Automotive.pdf
ชวิศา พฤกษะตะวัน. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับระบบ SAP ของพนักงานในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนพลาสติกประเภทไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ทนง ทองเต็ม. (2550). การประเมินผลการฝึกอบรม. ใน เอกสารประกอบการบรรยาย. (เอกสารอัดสำเนา)
ประสิทธิชัย เดชขำ. (2557). เส้นทางความก้าวหน้าในสายอาชีพของอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 28(85), 187.
ประคัลภ์ ปัณฑพลังกูร. (2556). พนักงานในองค์กรของเรา มีความรู้สึกเป็นเจ้าขององค์กรหรือไม่. เรียกใช้เมื่อ 12 มีนาคม 2567, จาก http://prakal-hrknowledge .com/2024/03/blog-post_27.html.
พิพัฒน์ ก้องกิจกุล. (2558). ทุนมนุษย์ = Human capital / Robert S. Kaplan. กรุงเทพมหานคร: เอ็กซเปอร์เน็ท,ผู้แปล.
วิโรจน์ ลักขณาอดิศร. (2550). กลยุทธ์ HR จับต้องได้. กรุงเทพมหานคร: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สกล บุญสิน. (2560). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. เชียงใหม่: ศูนย์บริหารงานวิจัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมชาย หิรัญกิตติ. (2557). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
สุนันทา เลาหนันทน์. (2556). การพัฒนาองค์การ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ดีดี บุ๊คสโตร์.
Anjar Priyono, Fazli Idris and Sarina Binti, Abdul Halim Lim. (2020). Achieving Ambidexterity in Internationalization: Analysis of How SMEs Cope with Tensions between Organizational Agility–Efficiency. JOItmC, 6(4), 2020, 1-19.
Ellran, L.M. and Cooper, M.C. (2014). Supply Chain Management: It's All About the Journey, Not the Destination. Journal of Supply Chain Management, 50(1), 1-29.
Iyer, A., Saranga, H., & Seshadri, S. (2013). Effect of quality management systems and total quality management on productivity before and after: Empirical evidence from the Indian auto component industry. Production and Operations Management, 22(2), 283–301.
Michel, (2001). Analyzing Service Failures and Recoveries: A Process Approach.
Nibedita Saha, Ales Gregar, Petr Saha. (2017). Organizational Agility and HRM Strategy: Do They Really Enhance Firms’ Competitiveness? International Journal of Organizational Leadership, 6(2017), 323-334.
Papula, J. and Volna, J. (2013). Core Competence for Sustainable Competitive Advantage. Multidisciplinary Academic Research, Praha: MAC Prague consulting.
Priyono, A., Idris, F., Binti, S. & Lim, A.H. (2020). Achieving Ambidexterity in Internationalization: Analysis of How SMEs Cope with Tensions between Organizational Agility–Efficiency. JOItmC, 6(4), 2020, 1-19.
Stair, R.M. & Reynolds, G.W. (2010). Principles of Information Systems A Managerial Approach. Boston: Course Technology.
