การบูรณาการพุทธนวัตกรรมในกระบวนการเรียนการสอนในอนาคต
คำสำคัญ:
การบูรณาการ, พุทธนวัตกรรม, กระบวนการการเรียนการสอนบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหมาย แนวคิด และแนวทางการบูรณาการ “พุทธนวัตกรรม” เข้าสู่กระบวนการเรียนการสอนในบริบทการศึกษาไทยยุคใหม่ โดยเน้นการพัฒนาผู้เรียนอย่างรอบด้าน ทั้งด้านสติปัญญา อารมณ์ และจิตวิญญาณ เพื่อตอบสนองต่อความท้าทาย ของสังคมยุคศตวรรษที่ 21 ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและซับซ้อน ทั้งในด้านเทคโนโลยี เศรษฐกิจ และสังคม พุทธนวัตกรรมในที่นี้ หมายถึง การประยุกต์ใช้หลักธรรมในพระพุทธศาสนา อาทิ สติ เมตตา และปัญญา ร่วมกับกระบวนการคิดเชิงนวัตกรรม เพื่อสร้างการเรียนรู้ที่ลึกซึ้ง มีความหมาย และส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงภายในจิตใจของผู้เรียนอย่างแท้จริง บทความได้นำเสนอรูปแบบและกลยุทธ์ที่หลากหลายในการออกแบบการเรียนการสอน อาทิ การสะท้อนตน การฝึกสติ การเรียนรู้จากธรรมชาติ และการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อสนับสนุนการเรียนรู้ที่มีมิติทางจิตวิญญาณและความเป็นมนุษย์ควบคู่กับทักษะในศตวรรษใหม่
ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า แนวทางการบูรณาการพุทธนวัตกรรมมิใช่เพียงแนวทางทางเลือก แต่สามารถเป็น “พื้นที่ภายใน” ของการเรียนรู้ที่ยั่งยืนและลึกซึ้ง ครูมีบทบาทเป็นผู้นำทางการตื่นรู้ ที่ช่วยจุดประกายการเข้าใจตนเองของผู้เรียน ขณะเดียวกันผู้เรียนเองก็ได้รับการส่งเสริมให้เป็นผู้แสวงหาความรู้ด้วยแรงบันดาลใจภายใน และสามารถใช้หลักธรรมเป็นเข็มทิศในการดำเนินชีวิต พุทธนวัตกรรมจึงเป็นการเปลี่ยนกรอบวิธีคิดเกี่ยวกับการศึกษา จากที่เคยมุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์ทางวิชาการ สู่การศึกษาเพื่อการเติบโตภายใน การสร้างความหมายในชีวิต และการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคม บทความนี้จึงเป็นการเสนอแนวทางที่มีพลังและเหมาะสมต่อการนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาระบบการศึกษาไทยในอนาคต เพื่อสร้างมนุษย์ที่สมดุลทั้งทางกาย ใจ และปัญญา พร้อมรับมือกับ ความเปลี่ยนแปลงของโลกอย่างมีสติและคุณค่า
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ วงศ์ศิริ. (2563). การศึกษาเพื่ออนาคต : ปรับบทบาทโรงเรียนและครูในศตวรรษใหม่. เชียงใหม่ : มูลนิธิการศึกษาทางเลือก.
ธนากร ศรีดารา. (2564). การพัฒนาจิตเพื่อการเรียนรู้ : การศึกษาเชิงพุทธนวัตกรรม. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2562). พุทธนวัตกรรม : การศึกษาเชิงบูรณาการเพื่อพัฒนามนุษย์ภายใน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). ทักษะในศตวรรษที่ 21 สำหรับเด็กไทย. กรุงเทพมหานคร : พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). ทิศทางการศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : พริกหวานกราฟฟิค.
สุธีรา ประเสริฐกุล. (2562). พุทธธรรมกับนวัตกรรมสังคม. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภัทรา พงษ์สมบูรณ์. (2562). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงบนฐานสติในบริบทการศึกษาไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทรรศน์, 34(1), 45–60.
สุรีพร ธีระพันธุ์. (2558). การศึกษาเพื่อการพัฒนาจิตวิญญาณในศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสดศรี สฤษดิ์วงศ์.
อภิชาติ มนต์มงคล. (2564). พุทธะนวัตกรรม: ทางเลือกใหม่ของการพัฒนาคุณภาพชีวิต. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 11(1): 55–60.
อนวัช สุขเจริญ. (2564). การประยุกต์หลักพุทธธรรมสู่การพัฒนานวัตกรรม. นนทบุรี : สถาบันวิจัยเพื่อพัฒนาจิตปัญญา.
World Health Organization. (2020). Promoting adolescent well-being. Geneva : WHO. [ออนไลน์]. https://www.who.int/activities/promoting-adolescent-well-being (18 สิงหาคม 2568)
