การเสริมสร้างจริยธรรมในองค์กรเพื่อความโปร่งใสตามหลักพุทธธรรม
คำสำคัญ:
การเสริมสร้าง, จริยธรรม, ความโปร่งใส, หลักพุทธธรรมบทคัดย่อ
การเสริมสร้างจริยธรรมในองค์กรเพื่อความโปร่งใสมีความสำคัญสำหรับทุกองค์กร เพราะองค์กรที่มีจริยธรรมจะช่วยสร้างความไว้วางใจกันและกันระหว่างบุคลากรในองค์กร การได้รับความเชื่อใจระหว่างองค์กรด้วยกัน ด้วยการทำงานที่ยึดมั่นในจริยธรรมจะช่วยลดปัญหาความขัดแย้งภายในองค์กร การปฎิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ส่งผลให้องค์กรนั้น ๆ มีความเจริญก้าวหน้าประสบความสำเร็จ การเสริมสร้างจริยธรรมควรเสริมสร้างตั้งแต่ระดับผู้บริหารจนถึงระดับพนักงานทุกคน รวมไปถึงตัวองค์กรก็จะต้องมีการเสริมสร้างจริยธรรมด้วย ดังนั้น หลักพุทธธรรมที่สามารถนำมาเสริมสร้างจริยธรรม ได้แก่ (1) หลักสุจริต ช่วยเป็นแนวทางการควบคุมความประพฤติทางกาย วาจา และใจ ให้อยู่ในกฎระเบียบเพื่อความเรียบร้อย (2) หลักหิริโอตตัปปะ ช่วยสร้างจิตสำนึกที่ดี ให้เกิดความละอายและความเกรงกลัวต่อผลของการกระทำผิดที่ไม่มีจริยธรรม (3) หลักสันโดษ ช่วยปลูกฝังความพอเพียง พอใจกับสิ่งที่ตนมี สิ่งที่ตนได้รับ และสิ่งที่ตนแสวงหาด้วยกำลัง ช่วยลดความโลภที่นำพาไปสู่การทุจริต (4) หลักอคติ หลักอคติ ช่วยเสริมสร้างความจริงใจที่มีต่อองค์กร และเพื่อนร่วมงาน เพื่อให้เกิดความยุติธรรมและความเป็นกลางในองค์กร หลักธรรมทั้ง 4 นี้ ช่วยเสริมสร้างองค์กรให้มีคุณธรรมจริยธรรม มีการปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต มีความยุติธรรมมีความรับผิดชอบ เพื่อความโปร่งใสในองค์กรได้อย่างยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2557). จริยธรรมทางธุรกิจ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ปัญญาชน.
บุญมี แท่นแก้ว. (2552). จริยธรรมกับชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2551). พระพุทธศาสนากับโลกธุรกิจ. กรุงเทพมหานคร: ลิเบอร์เพรส.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2557). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 27. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2557). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 22. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2557). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ 39. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระไพศาล วิสาโร. (2554). ธรรมะจากพระไพศาล วิสาโล. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ธรรมะ.
พระศรีคัมภีรญาณ (สมจินต์ วันจันทร์). (2559). จริยศาสตร์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมคิด บางโม. (2549). จริยธรรมทางธุรกิจ. กรุงเทพมหานคร: พัฒนวิทย์ การพิมพ์.
สมคิด บางโม. (2558) องค์กรและการจัดการ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: บริษัทวิทยพัฒน์ จำกัด.
สมศักดิ์ ศรีสวัสดิ์. (2562). จริยธรรมในองค์กร. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิชาการไทย.
สัมฤทธิ์ น่วมศิริ และคณะ. (2561). “การทุจริตคอรัปชั่นกับสังคมไทย”. วารสารบัณฑิตศาสน์ มหาวิทยาลัยมกุฏราชวิทยาลัย. ปีที่ 16 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม): 275-282.
สุนันท์ เสนารัตน์. (2553). จริยธรรมกับการดำเนินชีวิต. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พี. เอส. เพรส จำกัด.
องค์การบริหารส่วนตำบลบักได. (2555). รายงานประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสในการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนตำบลบักได อำเภอพนมดงรัก จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: องค์การบริหารส่วนตำบลบักได.
อานันท์ ปันยารชุน. (2554). มุมมองนายอนันท์. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
