การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่มีผลต่อการบริหารท้องถิ่น ในแขวงบางขุนเทียน เขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร

Main Article Content

พระวุฒิชัย ญาณชโย (เกศภิญโญมณี)
ฐากูร หอมกลิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อทราบระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่มีผลต่อการบริหาร 2) เพื่อเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่มีผลต่อการบริหารท้องถิ่น 3) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะ และแนวทางของประชาชนที่มีผลต่อการบริหารงานท้องถิ่น เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างจำนวน 396 คน ซึ่งได้จากการกำหนดโดยใช้สูตรของทาโร่ยามาเน่ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ได้แก่ ค่าความถี่ ความร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว หากพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 จะทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธีการของ LSD (Least Significant Difference)


ผลการวิจัยพบว่า 1. การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่มีผลต่อการบริหารท้องถิ่น ในแขวงบางขุนเทียน เขตจอมทอง จังหวัดกรุงเทพมหานคร ในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง และเมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านการไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง อยู่ในระดับมาก รองลงมา ระดับปานกลางได้แก่ ด้านการติดตามข่าวสารทางการเมือง และด้านการเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมือง 2. ผลการเปรียบเทียบ พบว่า เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ  ต่างกัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองฯ ต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วน สถานภาพสมรส และ รายได้ ต่างกัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองฯ ไม่แตกต่างกัน ซึ่งไม่เป็นไปตามสมมติฐาน 3.ข้อเสนอแนะ ควรมีการประชาสัมพันธ์นโยบายการทำงานเกี่ยวกับผลการทำงาน ผลการประมูล หรือข้อมูลอื่น ๆ ที่แสดงถึงความโปร่งใส ตรวจสอบได้

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จันทรา กมลโรจน์ (2560). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลสง่าง อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต การจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ชิด นิลพานิชและกุลธน ธนาพงศธร. (2532). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชนบท. ในเอกสารสอนชุดวิชาความรู้ทั่วไปสำหรับการพัฒนาระดับตำบลหมู่บ้าน. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ติน ปรัชญพฤทธิ์ (2546). การบริหารการพัฒนา ความหมาย เนื้อหา แนวทางและปัญหา. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนากร ใสโศก. (2560). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลโนนภิบาล อำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

นภัส เล็กเจริญ. (2562). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองหนองปรือ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการเมืองการปกครอง. มหาวิทยาลัยบูรพา.

เบ็ญจวรรณ จามน้อยพรหม. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตอำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยสกลนคร.

ประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2552). กรอบการวิเคราะห์การเมืองแบบทฤษฎีขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม. เชียงใหม่: มูลนิธิไฮน์ริด เบิลล์ สำนักงานภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้.

พงษ์พัต วัฒนพงศ์ศิริ, สุรีย์พร สลัลสี. (2563). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนต่อการปกครองท้องถิ่นในเทศบางบางบ่อ จังหวัดสมุทรปรากร. วารสารครุศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร, 1(2).

พระมหาทัศพงษ์ ชยเมธี (กลิ่นศรีสุข). (2563). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการปกครองส่วนท้องถิ่น ในอำเภอเทพสถิต จังหวัดชัยภูมิ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มยุรี ถนอมสุข. (2554). รายงานการศึกษาวิจัยการรับรู้ข่าวสารทางการเมืองการมีส่วนร่วมทางการเมืองของนิสิตภาควิชาพลศึกษาและกีฬา คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนาศาสตร์. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.

วีระพนธ์ ยิ้มเจริญ. (2561). การมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางการเมืองของประชาชน แขวงลําปลาทิว เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการเมืองการปกครอง. มหาวิทยาลัยบูรพา.

สมนึก ปัญญาสิงห์. (2542). การทำงานแบบมีส่วนร่วม. ขอนแก่น: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สมบัติ ธำรงวงศ์ (2554). นโยบายสาธารณะ: แนวคิด การวิเคราะห์และกระบวนการ. กรุงเทพฯ: สถาบันฯบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สถิต นิยมญาติ. (2524). สังคมวิทยาการเมือง. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.