บทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนต่อบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) นำเสนอนำเสนอบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย ระเบียบวิธีวิจัยเป็นแบบผสานวิธี
การวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.914 จากกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ประชาชนอายุ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไปในตำบลหมื่นไวย อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา จำนวน 383 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์โดยใช้การทดสอบค่าทีและค่าเอฟ และการวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 9 รูปหรือคน วิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.99, S.D. = 0.36)
2) การเปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนต่อบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล โดยภาพรวม พบว่า ประชาชนที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพต่างกัน มีความคิดเห็นต่อบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวย ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย 3) การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมบทบาทผู้นำท้องที่ในการพัฒนาชุมชนของตำบลหมื่นไวยพบว่า 1) ด้านทาน ช่วยเหลือผู้ยากไร้และกลุ่มเปราะบาง 2) ด้านปิยวาจา ใช้คำพูดสุภาพ อ่อนโยน จริงใจ 3) ด้านอัตถจริยา ประพฤติตนให้เป็นประโยชน์ ทำงานด้วยความโปร่งใส ยุติธรรม 4) ด้านสมานัตตตา ปฏิบัติตนเสมอต้นเสมอปลาย ยึดมั่นในความรับผิดชอบ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
“พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. 2534”. (2534). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 108 ตอนที่ 156 หน้า 2 (4 กันยายน) .
“พระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ พ.ศ. 2557”. (2557). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 137. หน้า 1-23 (กันยายน).
ขวัญเมือง ขันธวุธ. (2564). การยอมรับบทบาทผู้นำท้องที่สตรีอำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการจัดการองค์กรและพัฒนาสังคม, 1(1), 1-10.
คมกริช สุขพัตร. (2566). ภาวะผู้นำทางการเมืองของคณะผู้บริหารเทศบาลเมืองปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยา.
จารวี ภักดีดำรงกุล. (2553) คุณลักษณะภาวะผู้นำผู้บริหารอาชีวศึกษาตามความคิดเห็นของครูผู้สอนจังหวัดระยอง จันทบุรี ตราด. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ฉกาจ อาสาสนา. (2559). การปฏิบัติหน้าที่ของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชุติมา ถวัลย์ปรีดา. (2564). ชุมชนแห่งการเรียนรู้กับการพัฒนาชุมชน. ใน วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 5(2), 97-111.
ญาณิศา กุเวรไตรย์. (2566). “บทบาทของสตีในการมีส่วนร่วมทางการเมืองในอำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา”. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธิติศิริพัฒน์ รุ่งพรหมมา และสายัณห์ อินนันใจ. (2565). บทบาทของผู้นำทองที่ที่ส่งผลต่อการมีส่วนรวมของประชาชนในการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียงของตำบลไทรย้อยอำเภอเด่นชัย จังหวัดแพร่. วารสารสังคมล้านนา, 2(1), 19-27.
นพเดช เพ็ชรขุนทด. การประยุกต์หลักพุทธธรมเพื่อส่งเสริมการปกครองของผู้นำท้องที่ในอำเภอเนินสง่า จังหวัดชัยภูมิ. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต ฉบับชาวบ้าน. กรุงเทพฯ: สถาบันบันลือธรรม.
พระมหาเสรีชน นริสฺสโร และคณะ. (2563). การพัฒนาหมู่บ้านต้นแบบสันติสุขตามหลักคำสอนของศาสนา (พุทธ คริสต์ อิสลาม). พระนครศรีอยุธยา: สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วัชชรชัย สุทโท. (2562). บทบาทกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ตามความคิดเห็นของประชาชนในเขตท้องที่อำเภอไทยเจริญ จังหวัดยโสธร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม
ศิริพล บุญยัง. (2566). คุณลักษณะผู้นำทางการเมืองตามหลักพุทธธรรมของนักการเมืองท้องถิ่นในเทศบาลตำบลโพธิ์กลาง จังหวัดนครราชสีมา. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมชาย ศรีวิรัตน์. (2567). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. สถิติประชากรทางการทะเบียนราษฎร. เรียกใช้เมื่อ 25 สิงหาคม 2567. จาก https://stat.bora.dopa.go.th/stat
อุทัย หิรัญโต. (2543). การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd Edition. Tokyo: Aoyama Gakuin University.
