การตื่นตัวทางการเมืองในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งท้องถิ่นของประชาชนในเขตอำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการตื่นตัวทางการเมืองในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งท้องถิ่น 2) เปรียบเทียบการตื่นตัวทางการเมืองในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งท้องถิ่นของประชาชนในเขตอำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี จำแนกปัจจัยส่วนบุคคล เป็นวิจัยเชิงผสมผสาน กรอบแนวคิดใช้แนวคิดและทฤษฎีของ พระมหา ณัฏฐพจน์ ขนฺติธโร ประชากรได้แก่ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตพื้นที่อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี จำนวน 23,528 คน นำมาคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยเปิดตารางสำเร็จรูปของเครซี่ และมอร์แกนได้ จำนวน 377 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามแบบประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และค่าเอฟ
ผลการศึกษา พบว่า 1) ระดับการตื่นตัวทางการเมืองในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งท้องถิ่น โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านค่าเฉลี่ยมากไปน้อย พบว่า อยู่ในระดับมากทั้ง 5 ด้าน ได้แก่ ด้านพรรคการเมือง มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือด้านการหาเสียงของผู้สมัคร ด้านนโยบาย ด้านคุณลักษณะของผู้สมัคร และด้านสื่อมวลชน มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) ผลการเปรียบเทียบระดับการตื่นตัวทางการเมืองในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งท้องถิ่นของประชาชนในเขตอำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า ประชาชนที่มี เพศ อายุ การศึกษา อาชีพ และรายได้ต่างกัน มีการตื่นตัวทางการเมืองในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งท้องถิ่นไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2536). บุคลิกภาพของผู้ที่มีวัฒนธรรมทางการเมืองระบอบประชาธิปไตย. เรียกใช้เมื่อวันที่ 10 มกราคม 2567. จาก https://www.pa rliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/ewt_dl_link.php?nid=34911
ชลิต วงษ์สกุล. (2564). การตื่นตัวทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประชาชน ในอำเภอหนองฉาง จังหวัดอุทัยธานี. เรียกใช้เมื่อวันที่ 10 มกราคม 2567. จาก https://so04.tcithaijo.org/index.php/jidir/article/view/255839
ทิพย์พิมล เกียรติวาทีรัตนะ. (2563). การกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมของประชาชนในท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เทศบาลเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี. เรียกใช้เมื่อวันที่ 10 มกราคม 2567. จาก https://muangpathum.org/th/z_show_inf.jsp?img_show=,http://muangpathum.org/image/Inf/
พระมหาชาตรี ชาครชโย. (2564). การตื่นตัวทางการเมืองของประชาชนในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งทั่วไปในอำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาณัฏฐพจน์ ขนฺติธโร. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการตื่นตัวทางการเมืองของประชาชนในอำเภอละแม จังหวัดชุมพร. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พระนครศรีอยุธยา.
ยะรัตน์ สนแจ้ง. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร: ศึกษากรณีประชาชนกรุงเทพมหานคร ปี พ.ศ. 2562. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุธิดา กรรณสูต. (2558). ประชาธิปไตยกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภาวดี สถิตยุทธการ. (2561). การตื่นตัวทางการเมืองกับพฤติกรรมการใช้สิทธิเลือกตั้งของประชาชนในระดับท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง.
สุมาลี บุญเรือง. (2564). การพัฒนาการตื่นตัวทางการเมืองของประชาชนในระบอบประชาธิปไตยที่มีผลต่อการเลือกตั้งทั่วไป. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พระนครศรีอยุธยา.
สุภางค์ จันทวานิช. (2546). การเมืองและการบริหารท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมร รักษาสัตย์. (2544). การเมืองการปกครองไทยตามรัฐธรรมนูญฉบับประชาชน. กรุงเทพฯ: สมาคมรัฐธรรมนูญเพื่อประชาชน.
Almond, G. A., & Verba, S. (1963). The civic culture: Political attitudes and democracy in five nations. Princeton University Press.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.
Dahl, R. A. (2000). On Democracy. Yale University Press.
Diamond, L., & Morlino, L. (2005). Assessing the quality of democracy. Johns Hopkins University Press.
Heywood, A. (2013). Politics (4th ed.). Palgrave Macmillan.
Inglehart, R. (1997). Modernization and postmodernization: Cultural, economic, and political change in 43 societies. Princeton University Press.
Krejcie R.V., and D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement. 30(3).
Pratchett, L. (2004). Local autonomy, local democracy and the ‘new localism’. Political Studies, 52(2), 358–375. https://doi.org/10.1111 /j.1467-9248.2004.00484.x
Schattschneider, E. E. (1942). Party government. Rinehart.
The Civic Culture: Political. (1989). Attitudes and Democracy in Five Nations. Boston: Little Brown and Company.
Watson, J. (1985). Nursing: Human Science and Human Care, A Theory of Nursing. Norwalk. CT: Appleton Century Crofts.
