การจัดการทรัพยากรน้ำของท้องถิ่นไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
น้ำเป็นทรัพยากรที่มีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาท้องถิ่นไทย ทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันหลายพื้นที่ของประเทศไทยต้องเผชิญกับปัญหาด้านทรัพยากรน้ำ เช่น ปัญหาภัยแล้ง น้ำท่วม การขาดแคลนน้ำสะอาด และการเสื่อมโทรมของแหล่งน้ำ ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนและศักยภาพในการพัฒนาท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม การบริหารจัดการน้ำอย่างมีประสิทธิภาพช่วยส่งเสริมการเกษตร ซึ่งเป็นอาชีพหลักของคนไทยส่วนใหญ่ รวมถึงสนับสนุนภาคอุตสาหกรรมและการท่องเที่ยว การผลิต และคุณภาพชีวิตของประชาชน ในขณะเดียวกัน ปัญหาการขาดแคลนน้ำและภัยพิบัติทางน้ำ เช่น น้ำท่วมและภัยแล้ง ส่งผลกระทบโดยตรงต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนของท้องถิ่น
บทความนี้มุ่งเน้นการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างน้ำกับการพัฒนาท้องถิ่นไทย โดยพิจารณาผลกระทบของการจัดการน้ำที่มีต่อวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ และการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจท้องถิ่น รวมถึงการวิเคราะห์ปัญหาด้านการบริหารจัดการน้ำ อาทิ ปัญหาภัยแล้ง
น้ำท่วม และคุณภาพน้ำที่เสื่อมโทรม ตลอดจนแนวทางการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในบริบทของท้องถิ่นไทย
Article Details
References
พนม มีศิริพันธ์. (2555). ปัญหาและอุปสรรคในการบริหารจัดการน้ำและ อุทกภัยของประเทศไทย: กรณีศึกษาการบริหารจัดการน้ำและอุทกภัยของจังหวัด สุโขทัย. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
บุผาชาติ จันทร์หอม. (2564). แนวทางการพัฒนาการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการน้ำสู่ความยั่งยืน. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 4 (พ.ศ. 2520-2524). (2520). ราชกิจจ นุเบกษา. เล่มที่ 94 ตอนที่ 30 ลงวันที่ 5 เมษายน 2520.
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555-2559). (2554). ราชกิจจ นุเบกษา. เล่มที่ 108 ตอนพิเศษ 152 ง ลงวันที่ 14 ธันวาคม 2554.
ปราโมทย์ ไม้กลัด. (2550). การบริหารจัดการทรัพยากรแบบบูรณาการอย่างยั่งยืน (เอกสารโรเนียว). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วีรยา ภูมิฐาน. (2554). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน. เรียกใช้เมื่อ 15 เมษายน 2564. จาก https://www.sites.google.com/site/fanxy14/bth-thi7-naewthang-kar-phathna-thraphyakrthrrmchati-laea-sing-waedlxm-xyang-yangyun.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2557). ทางออกการบริหารจัดการน้ำของไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
สำนักนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2560) นโยบายและแผนการส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2580. กรุงเทพฯ: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
อรัญญา ภูโคกค้อย, วิษณุ สุมิตสวรรค์. (2563). การบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลบ้านโต้น อำเภอพระยืน จังหวัด ขอนแก่น. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 5068-5078.
Gleick, P. H. (2003). Global freshwater resources: Soft-path solutions for the 21st century. Science, 302(5650), 1524-1528.
Global Water Partnership (GWP). (2000). Integrated Water Resources Management. Retrieved 12 2025, January from https://www.gwp.org
Grey, D., & Sadoff, C. (2007). Sink or Swim? Water security for growth and development. Water Policy, 9(6), 545-571.
Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2015). Water Governance in OECD Countries: A Multi-level Approach. OECD Publishing.