การสร้างคู่มือการสอนการบรรเลงทรัมเป็ต เรื่อง ทักษะการควบคุมลักษณะเสียงในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนาฏศิลป
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่อง การสร้างคู่มือการสอนการบรรเลงทรัมเป็ต เรื่อง ทักษะการควบคุมลักษณะเสียงในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนาฏศิลป มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาแนวทางการบรรเลง และการฝึกซ้อมทรัมเป็ต เรื่อง การควบคุมลักษณะเสียงจากนักดนตรีในวงออร์เคสตราระดับอาชีพในประเทศไทย และ 2. เพื่อสร้างคู่มือการสอนการบรรเลงทรัมเป็ต เรื่อง ทักษะการควบคุมลักษณะเสียงในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนาฏศิลป โดยทำการสร้างเครื่องมือวิจัยแบบสัมภาษณ์ เพื่อใช้ในการสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูลซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการบรรเลงทรัมเป็ต จำนวน 3 คน และนำข้อมูลมาวิเคราะห์ผล โดยการนำบทสัมภาษณ์มาจัดเรียงลำดับเนื้อหารายบท วิเคราะห์ข้อมูล และนำมาจัดสร้างเป็นคู่มือการสอนการบรรเลงทรัมเป็ต สร้างแบบฝึกหัด
จากผลการวิจัยพบว่า
- จากการสัมภาษณ์จากผู้เชี่ยวชาญ ทั้ง 3 ท่านเรื่องแนวทางการฝึกซ้อมเพื่อพัฒนาการควบคุมลักษณะเสียงผู้ฝึกซ้อมต้องคำนึงถึง เรื่องพื้นฐานในการบรรเลงทรัมเปต ประกอบไปด้วย การควบคุมการหายใจ การวางรูปปาก การลากเสียงยาว การใช้ลิ้น บนพื้นฐานของการบรรเลงด้วยบันไดเสียง โดยเฉพาะการหายใจเพื่อควบคุมลม เพื่อให้ผู้ฝึกสามารถพัฒนาการควบคุมลักษณะเสียงได้อย่างถูกต้องต่อไป
- คู่มือการสอนการบรรเลงทรัมเป็ต เรื่อง ทักษะการควบคุมลักษณะเสียงในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนาฏศิลป ประกอบไปด้วย คำชี้แจง เนื้อหาสาระที่กล่าวถึงเรื่อง การควบคุมลม (Air Control) การวางรูปปาก (Embouchure)การบรรเลงเสียงยาว (Legato) การบรรเลงเสียงสั้น (Staccato) การบรรเลงเสียงเน้น (Accent) และแบบฝึกหัดเพื่อพัฒนาทักษะการควบคุมลักษณะเสียงและแบบประเมินตนเองและบันทึกการฝึกซ้อม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัญญารัตน์ อู่ไพบูรณ์. (2560). ทรัมเป็ต การแสดงดนตรี การ ฝึกซ้อม. ดุริยางคศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคีตวิจัยและพัฒนา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ฉัตรชัย หมื่นสุข. (2560). การพัฒนาคู่มือประกอบการสอนวิชาจิตวิทยาสำหรับครูโดยใช้ทฤษฎี การเรียนรู้ทางสังคมเชิงพุทธิปัญญาร่วมกับหลักไตรสิกขาเพื่อเสริมสร้างการมีสติความ มีเหตุผล และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตร์ มหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
ชลธิรา สีสดใส (2557). การพัฒนาคู่มือการสอนความคิดสร้างสรรค์สำหรับครูประถมโรงเรียนอำนวยศิลป์. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิตวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2566). ดนตรีศึกษาหลักการและสาระสำคัญ. (พิมพ์ครั้งที่ 11 ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐธีรยา วิบูลย์อุทัย. (2559). วิธีการตัดลิ้นเบื้องต้นสำหรับทรัมเป็ต Tonguing ตอนที่ 1. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.gotoknow.org/posts/60316
พรรณวลัย เกวะระ. (2557). การพัฒนาคู่มือการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้ภาษาอังกฤษเรื่องเวลาสำหรับครูผู้สอนในระดับประถมศึกษาปีที่ 1-4. คณะศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธนธรณ์ ประสิทธิเกตุ. (2565). การพัฒนาคู่มือการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดอุปนิสัยสำหรับผู้มีประสิทธิผลสูง 7 ประการ เพื่อพัฒนาภาวะผู้นำของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม). ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2552). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. นนทบุรี: บริษัท เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.
ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2546). การสอนดนตรีสากลแบบภูมิปัญญาตะวันออกการสอนดนตรีตามแนวทางซูซูกิ. วารสารศิลปกรรมศาสตร์. คณะศิลปกรรมศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เพ็ญพิชา สีบุญเรือง และคณะ. (2566). ปัจจัยคุณภาพชีวิตในการทำงานและความสุขในการทำงานส่งผลต่อความผูกพันต่อ องค์การของพนักงานธนาคารเอกชนแห่งหนึ่ง เขตเพลินจิต. Journal of Modern Learning Development. 8(12). เรียกใช้เมื่อ 11 ตุลาคม 2567 จาก https://www.tci-thaijo.org
วาสนา สาระจันทร์. (2561). การจัดการเรียนรู้วิชาดนตรีตามแนวแนวคิดของคาร์ลออฟ ร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหาเพื่อพัฒนาทักษะการปฏิบัติทางดนตรีและทักษะความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และนวัตกรรมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิตวิชาหลักสูตรและการสอน. วิทยาลัยครุศาสตร์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
สิชฌน์เศก ย่านเดิม. (2558). แนวคิดทฤษฎีการสอนดนตรี. วารสารศิลปกรรมศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์. (2562). หลักสูตรนาฏดุริยางคศิลป์ระดับประกาศนียบัตร วิชาชีพ 2562. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: บริษัท ไทภูมิ พับลิชชิ่ง จำกัด.
สุภา ศิลศร และคณะ. (2545). เอกสารประกอบการสอน การวิจัยทางธุรกิจ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ศูนย์การศึกษาดรุณพิทยา.
เอกพรต สมุทธานนท์. (2556). การเขียนคู่มือครู. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.gotoknow.org/posts/235436
Arban. J.-B. (Jean-Baptiste). (1936). Arban's complete conservatory method for trumpet (cornet) : or E♭ alto, B♭ tenor, baritone, euphonium and B♭ bass in treble clef. New York :C. Fischer,Articulation (music). เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://en.wikipedia.org/wiki/Articulation_music%29
Ben Dunnett. (2024). Articulation in Music. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.musictheoryacademy.com/how-toreadsheetmusic/articula - tion //
Christopher, M., Burbank. (2014). Doodle Tongue Jazz Articulation for the Trumpet Player. Semmantic Scholar. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.semanticscholar.org/author/Christopher-urbank/146338550
Marisa, B., Youngs. (2018). The language of music linguistics in trumpet pedagogy. Theses and Dissertations Music. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://uknowledge.uky.edu/music_etds/115
Musical U Team.(n.d.). What is the Kodály Method. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.musical-u.com/learn/what-is-kodaly-and-how-does-it-relate-to-ear-training/
Rebecca Carlson. (n.d.). What is Articulation in Music. Hoffman Academt. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.hoffmanacademy.com/blog/what-is-articulation-in-music/
Skornicka, J. E. (1937). Intermediate Method for Cornet or Trumpet. Rubank Hal Leonard. Prelude Music Co.,Ltd.
