PARTICIPATORY ACADEMIC ADMINISTRATION OF TEACHERS IN SECONDARY SCHOOL GROUP IN SUPHAN BURI
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1. to explore the participatory academic administration model among teachers in secondary schools in Suphan Buri Province, and 2. to analyze differences in participatory academic administration based on educational level, and work experience. This is a quantitative research in which the sample group consisted of teachers who teach in secondary schools in Suphan Buri Province total 289 people, Obtained from simple random sampling using a random number table. Data were collected using questionnaires and analyzed using descriptive statistics. Frequency, percentage, mean and standard deviation and hypothesis testing with t-test and F-test (One Way ANOVA)
The findings revealed that: overall, participatory academic administration was at a high level, with the following key components in descending order: (1) promotion and development of academic activities, (2) administration and development of school curricula, (3) utilization of learning resources and educational materials, (4) development and use of instructional media, and (5) assessment and evaluation of learning outcomes. However, no statistically significant differences were found in teachers' participatory academic administration when compared by education level, and work experience.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ณัฐวดี ทรัพย์ธนาศิริ (2558) การมีส่วนร่วมของครูในการบริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 4. เผยแพร่ใน รายงานการประชุมวิชาการและนำเสนอผลการวิจัย ระดับชาติและนานาชาติ กลุ่มระดับชาติ ด้านการศึกษา. Vol 7, No 3 (2016).
ปาณิสรา เกิดมรกต. (2552). การศึกษามีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการของครูในโรงเรียน สังกัดเทศบาลเมืองสระบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.
พินิจ ธงโสม. (2552). การจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานในโรงเรียนของครู สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ฟิกรี แก้วนวล. (2560). การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในการบริหารงานโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดปัตตานี. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
วีระศักดิ์ วงศ์อินทร์. (2557). การมีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการของครูผู้สอนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี, จันทบุรี.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี. (2561). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานปีงบประมาณ พ.ศ. 2561–2565. สุพรรณบุรี : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการศึกษาระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). รายงานสภาวะการศึกษาไทยประจำปี 2563. กระทรวงศึกษาธิการ.
สุริยา ราชพล. (2561). การศึกษาการมีส่วนร่วมของครูในการบริหารงานวิชาการในโรงเรียน สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, 5(1), 42-50.
Fullan, M. (2016). The new meaning of educational change. Teachers College Press.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2013). Educational administration: Theory, research, and practice. Mc Graw-Hill.
Ingersoll, R. M., & Strong, M. (2011). The impact of induction and mentoring programs for beginning teachers: A critical review of the research. Review of Educational Research, 81(2), 201-233.
OECD. (2019). Education at a glance 2019: OECD indicators. OECD Publishing.Yamane, Taro. (1967). Statistics, An Introductory Analysis,2nd Ed., New York : Harper and Row.
