ผลกระทบของการศึกษาสร้างสรรค์ต่อการพัฒนาทักษะชีวิตในยุคดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาสร้างสรรค์เป็นเครื่องมือที่สำคัญในการพัฒนาทักษะชีวิตในยุคดิจิทัล ซึ่งสามารถส่งเสริมความสามารถในการคิดวิพากษ์ การแก้ปัญหาที่ซับซ้อน การทำงานร่วมกับผู้อื่น และการปรับตัวในสังคมที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การประยุกต์ใช้การศึกษาสร้างสรรค์ในบริบทของการพัฒนาทักษะชีวิตเน้นการใช้เทคโนโลยีในการสร้างสรรค์ การเรียนรู้จากประสบการณ์ การทำงานร่วมกัน และการเรียนรู้ผ่านการแก้ปัญหาจากสถานการณ์จริง โดยการศึกษาสร้างสรรค์ไม่เพียงแต่ช่วยพัฒนาทักษะการคิดและการแก้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้เทคโนโลยีเท่านั้น แต่ยังเสริมสร้างทักษะในการปรับตัวและการทำงานร่วมกันในสังคมดิจิทัลได้อย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษาในรูปแบบนี้จึงเป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาทักษะชีวิตในยุคที่การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีและสังคมมีความรวดเร็วและไม่ หยุดนิ่ง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Anderson, L. W., & Krathwohl, D. R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom's Taxonomy of Educational Objectives. Longman.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. Prentice-Hall.
Barrows, H. S. (1996). Problem-based learning in medicine and beyond: A brief overview. New Directions for Teaching and Learning, 1996(68), 3-12.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice-Hall.
Miller, C. (2018). The importance of creative education in a digital world. Journal of Digital Learning, 22(4), 12-21.
Sawyer, R. K. (2006). Explaining creativity: The science of human innovation. Oxford University Press.
World Health Organization (1999). Life skills education for children and adolescents in schools. WHO.
