สัมพันธลักษณ์ของผู้บริหารท้องถิ่นในศตวรรษที่ 21
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในศตวรรษที่ 21 บทบาทของผู้บริหารท้องถิ่นมีความสำคัญและซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา ผู้บริหารท้องถิ่นไม่เพียงแค่มีหน้าที่ในการบริหารจัดการทรัพยากรในพื้นที่ของตนเอง แต่ยังต้องตอบสนองต่อความต้องการและความคาดหวังของประชาชนในบริบทที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ผู้บริหารท้องถิ่นต้องมีความสามารถในการปรับตัวและมีวิสัยทัศน์ที่ยาวไกล เพื่อสร้างความยั่งยืนและพัฒนาชุมชนให้ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง หนึ่งในความท้าทายหลักที่ผู้บริหารท้องถิ่น ต้องเผชิญคือการจัดการกับการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี เทคโนโลยีดิจิทัลมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตและการทำงานของผู้คน การบริหารจัดการทรัพยากรและการให้บริการสาธารณะในรูปแบบ นอกจากนี้ ผู้บริหารท้องถิ่นยังต้องมีความสามารถในการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและปัญหาสิ่งแวดล้อมเป็นเรื่องที่มีความสำคัญมากขึ้นในศตวรรษที่ 21 ผู้บริหารท้องถิ่นต้องวางแผนและดำเนินนโยบายที่สอดคล้องกับหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืน เพื่อปกป้องทรัพยากร ธรรมชาติและสร้างความสมดุลระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ในด้านสังคม ผู้บริหารท้องถิ่นต้องมีบทบาทในการสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชน โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่สังคมมีการเปลี่ยน แปลงอย่างรวดเร็ว เช่น การย้ายถิ่นฐาน การเปลี่ยนแปลงทางประชากร และการเพิ่มขึ้นของความหลากหลายทางวัฒนธรรม การส่งเสริมความร่วมมือและการมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการตัดสินใจและการพัฒนาชุมชนเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้บริหารท้องถิ่นต้องให้ความสำคัญ เพื่อสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันและความสามัคคีในชุมชน ผู้บริหารท้องถิ่นในศตวรรษที่ 21 ต้องเผชิญกับความท้าทายที่หลากหลายและมีความซับซ้อนมากขึ้น
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
โกวิทย์ พวงงาม. (2548). การปกครองท้องถิ่นไทยหลักการและมิติใหม่ในอนาคต.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญูชน.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2539). การเมืองการปกครองไทย.(พิมพ์ครั้งที่3).กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21.กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสดศรี - สฤษดิ์วงศ์.
สมหวัง พิธิยานุวัฒน์. (2543). การบริหารมุ่งผลสัมฤทธิ์.กรุงเทพมหานคร:สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.
สำนักนายกรัฐมนตรี. (2542). ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี พ.ศ.2542.กรุงเทพมหานคร.สำนักนายกรัฐมนตรี.
อัมพวรรณ โลพิศ. (2562). ทัศนคติของประชาชนต่อภาพลักษณ์ขององค์การบริหารส่วนตำบลดอนยาง อำเภอปะทิว จังหวัดชุมพร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
อุทัย หิรัญโต. (2523). การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
Puccio, Gerard J., Mance, Marie and Murdock, Mary C. Creative leadership: Skills that drive change. Thousand Oaks. CA: Sage Publications, 2011.